İFÇİN

zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq.
– Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. Koroğlu”.
Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H.K.Sanılı.

Etimologiya

  • İFÇİN Üpçün variantı da var. Mənası “yerli-yerində”, “tam təminatlı” deməkdir. Çin “yığmaq”dır, “yığcamlıq (səliqəlik)” anlamını əks etdirir, türkmən dilind
İFADƏSİZLİK
İFFƏT

Digər lüğətlərdə

из засте́нчивости ин-пла́но испра́вить пронесе́ние просуди́ть чири́кнуть взмета́ться инсинуацио́нный кероси́новый на басы́ брать, нажимать предвосхища́ть только admiring alkaline automatic pilot camp up duplet foxlike iodoform seminarian solid tyre syllable untamable знобить несвязно