İXTİLALÇI

is. İxtilal törədən, hərcmərclik, qarışıqlıq, pozğunluq salan.
[Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İXTİLALÇI ixtilalçı bax şuluqçu 1
İXTİLAL
İXTİLAT

Digər lüğətlərdə

дезориенти́роваться оду́мывать отше́льничать просу́живать стихира́рь Уотерге́йт хлестну́ться чесно́к житьё кессо́нщик напаха́ть одуре́лый о́сенью свячёный фло́ра фуражка disco jockey floc next door Rio de Janeiro silurus валежник гиперемия застенчивый теми