İXTİLALÇI

is. İxtilal törədən, hərcmərclik, qarışıqlıq, pozğunluq salan.
[Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İXTİLALÇI ixtilalçı bax şuluqçu 1
İXTİLAL
İXTİLAT

Digər lüğətlərdə

болезнеусто́йчивый изгиля́ться ката́лиз крепча́ть куста́рно отбивна́я па́хтание припи́хивание сикл вспы́льчивый коронова́ние пройти́сь характеристи́ческий цеди́ться эпикарди́т antiparallel balustered barometrically eccoprotic eye-popper fourteenth taeniacide естествоиспытатель колебаться откусывать