f. 1) səs, avaz; 2) hay-küy, şayiə; 3) mahnı; 4) sim (çalğı alətlərində); 5) m. şöhrət.
f. 1) səs, avaz; 2) hay-küy, şayiə; 3) mahnı; 4) sim (çalğı alətlərində); 5) m. şöhrət.
Bax: avaz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilərim, gəlin bir-bir oturun, Eyvaz nayıb olsun ta mən gəlincə, Rumdan Şama avazəsin götürün, Tabesiz Eyva
Tam oxu »is. [fars.] bax avaz. Ta əzəldən var mənim guşimdə eşq avazəsi. Xətayi. Nalədəndir ney kimi avazeyi-eşqim bülənd
Tam oxu »