AL1 ə. 1) ocaq, nəsil; 2) sülalə, bir nəsildən olan adamlar. Ali-əba Məhəmməd peyğəmbər və onun nəslinə mənsub dörd nəfər (Məhəmməd, Fatimə, Əli, Həsə
ALA’ ə. (təki işlənmir) nemətlər
ə. «ələm»1 c. ələmlər, əziyyətlər, əzablar
ə. «alət» c. alətlər
f. 1) bulaşma, bulaşıqlıq; 2) m. dəbdəbə, zinət
f. Buxara qara gavalı növü // quru gavalı növlərindən biri
ə. 1) kainat, dünya, yer kürəsi; 2) sahə; 3) çoxlu; 4) m. xalq, camaat, cəmiyyət. Aləmi-bəqa’ əbədi aləm, axirət; aləmi-bərzəx 1) dünya ilə axirət ara
ə. və f. aləmi bəzəyən, dünyanı zinətləndirən gözəl
ə. və f. apaydın, hamıya məlum olan
ə. hər iki dünya (bu dünya və axirət dünyası)
ə. və 1) aləmi işıqlandıran, dünyaya şölə saçan; 2) m. günəş
ə. və f. «dünyanı gəzən» səyyah
ə. və f. 1) aləmi əhatə edən, dünyanı tutan (səs, şöhrət, hadisə, ya adam); 2) m. çox məşhur
ə. dünyəvi, dünya əhli, ruhani olmayan
ə. və f. hamının pənah apardığı, bütün dünyanın pənahı (İran şahlarının epiteti)
ə. və f. dünyanı, bütün insanları sevən
ə. və f. dünyanı yandıran, cahanı yaxan
ə. dünyaya şamil olan, bütün dünya üçün əhəmiyyəti olan, cahanşümul
ə. və f. 1) aləmi işıqlandıran, cahana işıq verən; 2) m. Ay (göy cismi)
ə. 1) görünməz dünya; 2) m. mənəvi aləm
ə. hansısa fiziki işi yerinə yetirmək üçün texniki vasitə
ə. 1) yüksək, uca; 2) yuxarı, üst
ALİBİNA’ ə. bax alicah
ə. və f. uca mərtəbəli, yüksək rütbəli
ə. nəcib, comərd
ə. və f. alicənabcasına
ə. və f. əsil-nəsəbli, əsilzadə
ə. «Allah» c. allahlar, tanrılar
ə. uca himmətli, çox qayğı göstərən
ə. hörmətli, mötəbər
ə. elmlə məşğul olan, elmli, bilici
ə. və f. alimcəsinə, alimə layiq tərzdə, alim kimi
ə. yeri və mərtəbəsi yüksək olan, hörmətli
ə. uca məqamlı, yüksək mənsəbli
ə. alim kimi, alimcəsinə
ə. yüksək vəzifə sahibi
ə. və f. özünü alim kimi göstərən, yalançı alim
ALİMÜL’ELM ə. çoxlu elmləri bilən, ensiklopedik biliyə malik olan
ə. gələcəkdə olacaq hadisələri qabaqcadan bilən
ə. və f. bax alinəsəb
ə. zadəgan, əsilzadə, əsil-nəcabətli
ə. adlı-sanlı, çox şöhrətli
ə. yüksək nəsildən olan, əsilzadə
ə. «ali» c. böyük mənsəb sahibləri, yüksək vəzifə adamları
ə. yüksək, uca
ə. Allah ən böyükdür, Allah ən uludur (bəzən narazılıq məqamında əsəbi sakitləşdirmək üçün də işlədilir)
ALLAHÜ Ə’LƏM ə. Allah hər şeyi biləndir; ən yaxşısını (ən dəqiqini) Allah bilir
f. ərik, qaysı
f. bax aludə (1-ci mənada)
f. 1) bulaşmış, bulaşıq, batmış; 2) m. aşiq, vurğun