1. Kəlam; iki və ya bir neçə kəlmədən ibarət tərkib.
Gözlüyümü gözümə taxıb bir yerindən bu ibarəni çətinliklə oxuya bildim.
…Bir parça əlfaz və ibarələri cənab mütərcim eyni ilə rusdan türk lisanına tərcümə etməkləri ilə əsil mənanı dolaşdırıb çətinə salıbdır.
Vəkilin hər sözü, hər ibarəsi; Bir tikan çıxarır onun qəlbindən.
2. Qəliz, təmtəraqlı, əksərən mənasız, boş söz, ifadə.
İbarələr dolu kimi yağar onun ağzından; Otuz dəfə məhəbbətə düçar olmuş azından…
Əhyələrdə gecə yarısı avam camaat məscidlərə dolub, mollanın ərəbcə dediyi anlaşılmaz ibarələrini dinlər, sonra hər kəs evinə qayıdardı.
□ İbarə satmaq – qəliz, təmtəraqlı danışmaq.