Minmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bir az, azca, azacıq zaman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
1. Yaraşıq üçün alına tökülən saç telləri. 2. Ümumiyyətlə saç. 3. Atın yalından ayrılıb alnına tökülən tük dəstəsi
1. Salamsız-kəlamsız. 2. Dərhal, hazırlanmadan, olduğu kimi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Bitən şeylər, bitkilər, bitənlər. 2. Bollu, münbit, verimli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Olmaq, doğulmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Otsuz, bitkisiz düz yer; səhra, çöl. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Pərizad xanım gəlib bir biyaban səhrada dərin dərənin içində bir cığır çəkdi, dedi
Bax: bezə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Burula-burula əsən külək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu Qıratın üstündə bir boğanaq oldu, gözdən itdi
Hamilə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Olsun ki. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Açılmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dastan söyləmək, hekayət danışmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Boyundan asılan bəzək, muncuq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bozumtul, boz rəngə çalan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Uca səslə yanıqlı ağlamaq. 2. Dəvənin öz balasını axtararkən böyürməsi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda məcaz kimi işlənib
Pozmaq; dağıtmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Həşərat adı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Böyür, yan tərəf. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Böyürmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Baş geyimi, papaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Başına qoyubdu qızıldan börkü, Baxırdı yerindən kərgədən təki, Əyninə geyibdi nəzburdan kürkü, Alıb m
Qışın ilk 40 günü.
Yeri, get. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Uçub, uçub gəlir Bağdad elindən, Yer hay, məlum, çəkərəm, broy! Yorulubdur, yol çəkibdir, yol, sonam, Yol,
Yarı, para. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Məcazi mənada: döymək, vurmaq, əzişdirmək // öldürmək, doğramaq, kəsmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Hov-hov deyib bu meydana gələndə, Qoç igidlər
Bax: boğanaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Erkək dəvə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Cavan erkək dəvə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Kəhər minmək yaxşı olur uğura, Könül bu bədövun sevdasındadı
Cilov. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yaşmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Çəkinmək, canını sıxmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bulqasını çəkməz sultandan, xandan, Rəngi qaçmaz cəngdən, savaşdan, qandan, Ondan igid törər
1. Qarşılaşmaq, təsadüf etmək, rastlaşmaq. 2. Görüşmək, üz-üzə gəlmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sıxıntı, əzab. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Halı pis olmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Belə, bunun kimi, buna bənzər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Burada. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qəmli, kədərli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qədim şəhər hasarının üzərində müşahidə və müdafiə qülləsi; qala çıxıntıları. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Daşları var alçaq-uca, Əylər qəflə, tacir,
Puçur-puçur. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sökülüb-yığılan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İstanbulda Yaqub adlı bir sazbənd var idi. Yaqub hər il Koroğluya bir burğulu saz düzəldirdi
Bax: büsat. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu eylədi xata, İndi sən bax bu busata, Canım qurban Ərəb ata, Oynar, kişnər, saxlamışam
fars. butə İçində qızıl, gümüş əritmək üçün odadavamlı materialdan (gildən) hazırlanmış qab. Buta Azərbaycan dastanlarında aşiq və məşuq arasında xəya
Qönçə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Odu igidlərin xası, Odu gülümün butası, İsabalının ağası, Ağam bir dəli, bir dəli
Buzov. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Buzovotaran çoban. Gördülər ki, qoruqda bir buzovçu buzovları kölgəyə yığır, günorta vaxtıdı.
1. Burub qoparmaq. 2. Həlak etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Uca, yüksək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Göyə qalxmaq, yüksəlmək, ucalmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Hər yerdən afərin sədası göyə bülənd oldu
ər., əsli: yunan 1. Şəffaf və parlaq bir daş. 2. Şüşə növü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə bil zalımın qızı büllurdan yaranıb
Düyə (iki yaşda olan dişi, hələ doğmamış inək, camış və s.). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xələt biçin xan Eyvazın boyundan, Həzz eylərəm xasyətindən,