(Təbriz) yas yerində bişirilib paylanan halva. – Arvaddar qəbir üssinə ağızacısı aparılla
(Tovuz) bax ağzaboğaz. – Çualları ağızambuğuz doldurmuşam
(Basarkeçər, Çənbərək) yeni doğulmuş heyvana ağız əmizdirmək. – Heyvan anadan olan günü əmizdirirsəη, elə o, ağızdandımaxdı (Basarkeçər); – Quzuyu həm
I (Gədəbəy, Tovuz) yeni doğmuş heyvanın ilk südü II (Füzüli, Cəbrayıl, Oğuz, Şuşa) qıf. – Bala, o ağızdığı ma: ver (Füzuli) III (Tovuz) dolu çuvalın a
(Lənkəran) xəbərçi. – Fatma yaman ağızdır arvaddu
(Basarkeçər) könülsüz, yavaş-yavaş yeyən
(Zəngibasar) mübahisə. – Uşaxlar genə ağızgələsi eliyillər
(Gəncə) şaftalı növü
(Qax) rahat. – Bi evlər tix’mişux, ağlax
(Çənbərək) təxmini. – Xiyarı ağlaqıyas verdim, olu ki, əlli kiloy ola
(Şamaxı) alma növü adı. – Bağmannar ağlamanun yoxlığınnan şikayət eli:r
(Çənbərək) nəmlənmək, yaş olmaq. – Badval ağlıyıf, içəri girmo:lmur
(Bakı) tikinti üçün istifadə edilən çox davamlı və möhkəm daş. – Alatovadan bir ərəbə ağlay getitdir
(Dərbənd) dəstəli tava. – Suğani qizartdüm ağlovçədə, sura tükdüm üstünə qartüşkə, ilədüm yəxşi xureg
(Qax) xoş gün ◊ Ağmağana çıxmax – xoş günə çıxmaq. – Hindi həmi ağmağana çıxıp
(Füzuli) 1. çıxmaq, qalxmaq. – Qoyun dağa ağdı 2. bir tərəfə əyilmək, qalxmaq (yük haqqında) ◊ Ağmax olmax – əyilmək
(Ağdam, Bərdə, Şuşa) kök və göyçək (qız). – Səfdər əmioğlu Sadığa ağmatan bir qız alıf ki, heç olara yaraşan deyil (Ağdam)
(Meğri) zəhər. – Ögey ana gətirey, südin içinə ağmir saley
(Ağdam, Bərdə, Qazax, Şuşa, Tərtər) ehtiyac üçün üyüdülən azacıq taxıl ◊ Ağnağaz eləməx’ – azacıq taxıl üyütmək
I (Basarkeçər) qısa söhbət. – Ay aşıx, ağnağızdan doydux, indi nağıla başda II (Qazax, Şuşa, Tovuz) bax ağnağaz
(Ağdam, Bərdə, Qazax, Şəki, Şuşa) bax ağanax. – Bizim heyvannar hamısı bir sahat ağnaxda sərinniyillər (Bərdə)
(Qazax, Zəngibasar) uçub tökülmək. – Öy ağneyif tökülör (Qazax)
(Meğri) diyirlətmək. – Quzay yaməşdan uxarta daş ağnatmışam ki, üç utax tikar
(Cəbrayıl, Mingəçevir) bax ağnağaz
(Sabirabad) ağımtıl
I (İmişli) qorxaq. – Yap ağöddəg uşağmış sə:n oğlun II (Beyləqan) arıq, cansız, zəif
(Göyçay) bax ağökbə
(Kürdəmir) qorxaq. – O qədər ağökbədi ki, hər şeydən qorxur
(Kürdəmir) bax ağöddəg I. – Bı qız yaman ağötdəgdi
(Qazax) bax ağırrıx I
(Qazax) bax ağırıxçı
(Salyan) hədiyyə, sovqat. – Nənəm ağrışağın vırdı qoltuğuna, getdi qızı öyünə
(Əli Bayramlı) bax ağız 1
(Salyan) saman yığmaq üçün alət
(Bolnisi) sarımsaqlı qatıqla ərinmiş yağın qarışığından ibarət yemək
(Qazax, Şəmkir) bax ağsoğalağı. – Konluma yaman ağsoğlax tüşüf (Şəmkir)
(Lənkəran) kiçik çay balığı adı. – Dünən çaydan ağsol tutdım
(Qazax, Şəmkir) bax ağsoğalağı
(Quba) dodaqların qıraqlarına çıxan yara
(Ağcabədi) üzüm növü adı. – Yayın orta:yı (orta ayı) ağşeşə əmələ:lir
(Qazax) qoyun. – O vaxt əysini ağtühlünün yağına, keçinin yağına salıf yandırerdılar, işıx olordu
(Naxçıvan) bax ağırrıx 1, 2-ci məna. – Bö:un ağuruğumuz getdi Ayıdərəsi yaylağına
(Lənkəran) ağımtıl. – Xoşuma gəlmir, ağuz parçadu
(Qubadlı) həddən artıq yetişmiş (meyvə) ◊ Ağuz olmax – yetişmək, yetişib ötmək. – Bizim bağda meyvələr lap ağuz olub
(Salyan, Şamaxı) qorxaq. – Qəfər ağürəg adamdu (Salyan)
(Gədəbəy) ehtiyat. – İşi ağvatnan tutor bizim arvat
(Quba) qoca (adam). – Ağyal lap əfəlləşib
(Ucar) ağzınadək, ağızbaağız. – İsdəkani ağzaboğaz suynan doldurdum
(Kürdəmir) bax ağzaboğaz
I (Kürdəmir, Qazax) pəyə. – Qışda malı ağzıbirə salerıx (Qazax); – Quzıları ağzıbirə sal (Kürdəmir) II (Salyan) həbsxana