Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • AĞADAYI

    (Bakı, Xaçmaz) üzüm növü adı. – Ağadayı çux şirin uladı (Xaçmaz)

    Tam oxu »
  • AĞAİNNƏ

    (Zəngibasar) nənə. – Mən ağainnəmi görməmişəm

    Tam oxu »
  • AĞAJAYAX

    (Xanlar) gəzəyən. – Denən, ay süngüsarın oğlu, bu qoja vaxtında az ağajayax olsana

    Tam oxu »
  • AĞAMƏT

    (Ağbaba) toydan bir neçə gün qabaq qız evinə aparılan yemək şeyləri (un, qoyun, meyvə və s.). – Böyün ağamət aparıllar

    Tam oxu »
  • AĞAMİRİ

    (Göyçay, Mingəçevir) üzüm növü adı. – Bu il ağamiri üzümü çoxdu (Göyçay)

    Tam oxu »
  • AĞAMİRZƏ

    (Zəngibasar) böyük qayın. – Ağamirzəm məni şə:rə aparmışdı

    Tam oxu »
  • AĞANAX

    (Ağdaş, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir) yayda camışların yatdığı bulanıq, palçıqlı gölməçə

    Tam oxu »
  • AĞANƏNƏ

    (Ordubad) nənə; atanın anası. – Atanın anasına bizlər ağanənə deyərıx

    Tam oxu »
  • AĞARAN

    (Lənkəran) süd məhsulları. – Ağaran olmaseydi, uşağlar korruğ çəkərdi

    Tam oxu »
  • AĞARTDAMAX

    (Qazax) təmizləmək. – Zoğalı ağartda, mürəbbə pişirəx’

    Tam oxu »
  • AĞARTMAĞ

    I (Kürdəmir) məc. açmaq, gizli saxlanmalı bir məsələni açmaq. – Məsələni ağartma, qoy üstüörtülü qalsın II (Bakı) bir məsələni həddindən artıq şişirtm

    Tam oxu »
  • AĞARTMAX

    (Çənbərək) üyütmək. – Beyjə iki dağar arpa ağartdım

    Tam oxu »
  • AĞAŞDI

    (Qazax, Şəmkir) məc. irigövdəli, iriboylu, irisümüklü. – Maşallah, ağaşdı uşaxdı (Qazax); – Ağaşdı heyvan olduğuna görə elə görülür, yoxsa qoja heyvan

    Tam oxu »
  • AĞAVUŞ

    (Dərbənd, Xaçmaz) ağımtıl. – Zərlünü qizinü ağavuş parçadan bir künneği var, lap xuşumə gələdü (Dərbənd)

    Tam oxu »
  • AĞBAĞIR

    (Ağdam, Bərdə, Şuşa, Tərtər) qorxaq. – Əşi, onnan işiηiz olmasın, o, ağba- ğırın biridi, onu aparsaηız, yolda özüηüzə əngəl olar (Ağdam)

    Tam oxu »
  • AĞBAJI

    (Gəncə) dayıarvadı

    Tam oxu »
  • AĞBAŞDI

    (Şərur) aşpaz. – Şə:rdə yeməyi ağbaşdı bişirir

    Tam oxu »
  • AĞBUĞUŞ

    (Füzuli) ipəkqurdu xəstəliyinin adı. – İpəx’qurdu toflanıf şişir, belinnən ağ irin olur, süt kimi tökülür, buna ağbuğuş de:lir

    Tam oxu »
  • AĞBUYNUZ

    (Qazax) qabığı soyulmuş quru ağac. – Meşədən xeyli ağbuynuz gətirdim

    Tam oxu »
  • AĞCABAŞ

    (Gədəbəy) yabanı bitki adı. – Uşax ge:f düz bir şələ ağcabaş yığıf dünənnəri; Ninə:cə’x’siη, buğartana yığıf o ağcabaşdarı?

    Tam oxu »
  • AĞCAĞAN

    (Xanlar, Oğuz) meşə ağacı adı. – Ağcağan ağacınnan haravanın bə:zi yerrəri düzəlir

    Tam oxu »
  • AĞCAĞAŞ

    (Xanlar) ağcaqayın. – Ağcağaş da deyrəx’, ağcaqayın da deyrəx’

    Tam oxu »
  • AĞCAQIZ

    (Salyan) üzüm növü adı. – Ağcaqızın giləsi çox iri olur

    Tam oxu »
  • AĞCAQOTAN

    (Göyçay) quş adı

    Tam oxu »
  • AĞCAQURA

    (Göyçay) tezyetişən üzüm

    Tam oxu »
  • AĞCAVAZ

    I (Qubadlı) soyuqdəymə ◊ Ağcavaz olmax (Cəbrayıl) – soyuqlamaq. – Şaxda:n altda ağcavaz oldux II (Şəki) ağtəhər

    Tam oxu »
  • AĞCAVAZA

    (Qazax) solğun, rəngi qaçmış. – Telli uşaxlıxdan elə ağcavaza şeydi

    Tam oxu »
  • AĞCƏVƏZƏ

    (Basarkeçər) bax ağcavaz II. – Ağcəvəzə olan mal qalır saralır

    Tam oxu »
  • AĞCOĞAN

    (Qazax) dərman bitkisi adı

    Tam oxu »
  • AĞCOQQAR

    (Mingəçevir) quş adı

    Tam oxu »
  • AĞÇAVƏZƏ

    (Daşkəsən) b ax ağcavaz I ◊ Ağçavəzə olmax – soyuqlamaq. – İnəy ağçavəzə olanda çulitirənnən ağzına atanda sağaley

    Tam oxu »
  • AĞÇƏMRƏ

    (Salyan) xəmir mayası

    Tam oxu »
  • AĞÇÖƏZƏ

    (Borçalı) zəif (heyvan haqqında). – O inək ağçöəzədi, heç sənə xe:r verməz

    Tam oxu »
  • AĞDƏN

    (Culfa) arpa-buğda. – Bu il ağdən yaxşıdı

    Tam oxu »
  • AĞDİZDİX’

    (Oğuz) kişi alt tumanı. – Ağdizdiyi yayda geymillər

    Tam oxu »
  • AĞDÖŞ

    (Salyan) porsuq. – Bossana ağdöş dadanıb

    Tam oxu »
  • AĞGÖZ

    I (Şamaxı) tənbəl (heyvan haqqında). – Bı öküz ağgözzi II (Ağdam) xəsis. – Məhiş ağgöz adamdı III (Salyan) qeyri-məhsuldar, münbit olmayan

    Tam oxu »
  • AĞGÜZ

    (Quba) 1. yaxşılıq bilməyən 2. xeyir verməyən 3. pisxasiyyətli. – Ağgüz adamnan hiç dusduğ eləmə, unun heç işin bilmağ ulmiyədi

    Tam oxu »
  • AĞIL

    (Balakən, Biləsuvar, Cəbrayıl, Əli Bayramlı, Şəki, Zəngilan) 1. yayda malqara saxlamaq üçün ətrafı hasarlanmış üstü açıq yer (Balakən, Biləsuvar, Cəbr

    Tam oxu »
  • AĞIN-DAĞIN

    ağın-dağın çıxarmağ: (Salyan) özbaşınalıq etmək, həddini aşmaq. – Sən də lap ağın-dağın çıxarmısan ha!

    Tam oxu »
  • AĞIRCIL

    (Salyan) tənbəl. – Sən çox ağırcıl olmusan, iş-zat da görmürsən

    Tam oxu »
  • AĞIRIXÇI

    (Qazax) camaat yaylağa köçərkən kənddə qalan gözətçi. – Altmış-yetmiş öyə bir ağırıxçı olardı

    Tam oxu »
  • AĞIRRAMAX

    (Cəbrayıl, Xanlar, Şəmkir) hörmətlə qəbul etmək (qonağı). – Məsələn, sən qonax gəleysiη, soηra gedif deysiη kin, məni yaxşı ağırradılar (Xanlar)

    Tam oxu »
  • AĞIRRAŞMAX

    (Cəbrayıl, Füzuli, Salyan) xarab olmaq, iylənmək. – Bı ət ağırraşıf, mını at it yesin (Cəbrayıl); – Yayda ət tez ağırraşır (Füzuli)

    Tam oxu »
  • AĞIRRIX

    I (Qarakilsə, Qazax) 1. yaylağa köçərkən kənddə saxlanan ağır şeylər (Qazax) 2. yaylağa köçərkən əvvəlcədən göndərilmiş ev avadanlığı (Qarakilsə) II (

    Tam oxu »
  • AĞIRRIXÇI

    (Qazax) bax ağırıxçı. – Dağa köçəndə kətdə beş-altı ağırrıxçı qalardı

    Tam oxu »
  • AĞIRSƏNGÜL

    (Salyan) təvazökar. – Şəfiqənin bö:g gəlini çox ağırsəngüldü

    Tam oxu »
  • AĞIRSIMAX

    (Şəmkir) xarab olmaq, iylənmək. – Yayın hökmünə bax ki, ət iki sa:dın içində ağırsıyıf

    Tam oxu »
  • AĞIRTAXTALI

    (Gəncə) vüqarlı. – Cəfər uşax-muşax tayı döy, çox ağırtaxtalı adamdı

    Tam oxu »
  • AĞIZ

    (Ağdam, Qax, Şəki, Zaqatala, Zərdab) 1. qaramalın doğandan sonra ilk südü (Şəki, Zaqatala). – Ağızdan yaxşı maxara oluy (Zaqatala) 2

    Tam oxu »