Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • AL

    (Ağcabədi, Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Füzuli, Qazax) hiylə, yalan. – Məni al dilə tutma, nə sözün var mərdana deynən (Ağdam)

    Tam oxu »
  • ALA

    I (Gədəbəy, Göyçay, Qazax, Tovuz, Yevlax) alaq. – Qızdar bostanın alasını çəkif qutardılar (Tovuz) II (Şəki) göyərti, tərəvəz

    Tam oxu »
  • ALA ÇEHMAX

    (Zaqatala) alaq etmək. – Bir az ala çehmax isdiyirəm

    Tam oxu »
  • ALA-TALA

    (Zəngibasar) ordan-burdan. – Şaxda ala-tala aparıb əkini

    Tam oxu »
  • ALA-ULA

    (Qazax, Oğuz) 1. alaq otu (Qazax). – Ala-ula basıf pambığı 2. göyərti (Oğuz)

    Tam oxu »
  • ALABAĞIR

    (Şəmkir) qorxaq ◊ Alabağır olmax – qorxmaq. – Uşağ alabağır oldu

    Tam oxu »
  • ALABAYDAX

    I (Bakı, Biləsuvar, Füzuli, Qazax, Quba, Salyan) pis sifətlə xalq arasında məşhur olan adam. – Maydan Məhəmməd camahatın arasında köhnənin alabaydağıd

    Tam oxu »
  • ALABƏHLİ

    (Qəbələ, Quba) albalı. – Alabəhli çiçəy açıp (Qəbələ)

    Tam oxu »
  • ALABİTDAN

    (Salyan) azca, bir az. – Çörəx’dən alabitdan yedim gəldim

    Tam oxu »
  • ALABİTƏ:R

    (Kürdəmir) başdansovdu

    Tam oxu »
  • ALABLOY

    (Çənbərək) tonqal. – Bizim alabloy çox yekeydi

    Tam oxu »
  • ALABUĞA

    (Cəbrayıl, Zəngilan) mozalan. – Heyvanı meşədən çıxardın, alabuğa qırdı (Zəngilan); – Dananın belin alabuğa oxxətər yeyib ki, qanıyıf (Cəbrayıl)

    Tam oxu »
  • ALABUTTAN

    (Bakı) səthi, ötəri, möhkəm olmayan, birtəhər. – O:n öyi alabuttan tikilib

    Tam oxu »
  • ALACA

    I (Gəncə, Şəmkir) 1. əkin sahəsi içərisində toxum səpilməmiş kiçik yer (Gəncə). – Pambıxda çox alaca qoyufsan 2

    Tam oxu »
  • ALACADAMAX

    (Cənubi Azərbaycan) quş adı. – Alacadamax ağaca qondu

    Tam oxu »
  • ALACALAMMAĞ

    (Xaçmaz) dirçəlmək, canlanmaq. – Quşun balaları dən yə:nnən sura alacalandı

    Tam oxu »
  • ALACALAMMAX

    (Şəki) əsəbiləşən və ya utanan vaxt müxtəlif rənglərə düşmək (üz haqqında). – No:luf, sufatın alacalanıf?

    Tam oxu »
  • ALACALI

    I (Şəki) rəngbərəng. – Xanımın alacalı tirməsi var II (Bərdə) ögey. – Biz alacalı uşaxlarıx Alacalı tutmax (Çənbərək) – fərqləndirmək

    Tam oxu »
  • ALACALLAMMAX

    (Qarakilsə) böyümək, genişlənmək (gözə aid). – Gözləri elə alacallammışdı ki, heş məni tanıyammadı

    Tam oxu »
  • ALACANAŞ

    (Qax) yarıcan. – Habıra verin, uşağı alacanaş eləmiyin

    Tam oxu »
  • ALACANKEŞ

    (Qazax) yarımçıq, natamam, başdansovma. – Paltar alacankeşdi

    Tam oxu »
  • ALACATI

    (Zəngilan) müxtəlif rəngli konfet. – Dədəm bazardan mənə alacatı aldı

    Tam oxu »
  • ALACƏNGƏNƏFƏS

    (Şahbuz) təngnəfəs. – Dəryadan alacəngənəfəs çıxdılar

    Tam oxu »
  • ALAÇARPA

    (Tabasaran) alabəzək. – Çaydan uyannar-hami yannar alaçarpa ulutdu, qardaş

    Tam oxu »
  • ALAÇOQQUŞ

    (Lənkəran) araqızışdıran. – Ziba yaman alaçoqquş adamdu

    Tam oxu »
  • ALAÇÖHRƏ

    (Kəlbəcər) gilas ağacına oxşar cır meyvəli ağac. – Alaçöhrə odunnuxdu

    Tam oxu »
  • ALAÇULA

    (Bakı) başdansovma, birtəhər. – Yeri alaçula işdiyib

    Tam oxu »
  • ALAÇULU

    (Kürdəmir) bax alaçula

    Tam oxu »
  • ALADAĞ

    (Qubadlı) yarıyanıq (çörək və s.). – Bu çörəyi niyə aladağ pişirirsən?

    Tam oxu »
  • ALADAMĞA

    (Xaçmaz) başdansovdu. – Əkin yaxşı sulanmıyitdi, aladamğa ulub qalub

    Tam oxu »
  • ALADAMĞIR

    (İsmayıllı, Mingəçevir) seyrək. – Bı yer qumsal oldığına görə ot aladamğır bitib (İsmayıllı)

    Tam oxu »
  • ALADƏMYİL

    (Qazax) bax aladamğır. – Taxıl aladəmyil pitif

    Tam oxu »
  • ALADƏRƏN

    (Yevlax) kətmən. – Aladərənnən ala dənni:rix’

    Tam oxu »
  • ALADI

    (Qax) qoz çırpmaq üçün çubuq. – Meşədən yaxşı aladı kəsmişəm

    Tam oxu »
  • ALADİL

    I (Qazax) hiylə ◊ Ala-dilə tutmax – aldatmaq. – Üşağı ala-dilə tutuf, qarpızın yaxşısını seçif II (Salyan) ikidilli, tez-tez sözünü dəyişən

    Tam oxu »
  • ALADİRİ

    (Qazax) alaçiy. – Ət aladiri pişif

    Tam oxu »
  • ALAFA

    (Ağdam, Quba, Şəki, Zaqatala) 1. zərif ipək parça (Quba, Şəki) – Alafadan arvatdar partal tikərdilər üzdəriyçün (Quba); – Bazardan uşaxlara alafa aldı

    Tam oxu »
  • ALAFATIN

    (Böyük Qarakilsə, Şəmkir) çox iti (alət)

    Tam oxu »
  • ALAGEH OLMAX

    (Cəbrayıl) əldən düşmək. – Gamışı axdarıf tapıncan alagex’ oldum

    Tam oxu »
  • ALAGÖTATAN

    (Cənubi Azərbaycan) quş adı. – Qardaşım bir alagötatan tutdu

    Tam oxu »
  • ALAGÜLÜY

    alagülüy olmax: (Cəbrayıl) yorulmaq, ədən düşmək. – Onnan ötürün bir aydı alagülüy oluram

    Tam oxu »
  • ALAĞAJ

    (Qazax, Şəmkir) sahələrarası sərhədlərdə kilometr məsafəsini göstərmək üçün basdırılan nişan ağacları

    Tam oxu »
  • ALAĞAZDAMAX

    (Çənbərək) keyfiyyətsiz işləmək, bir işi yarımçıq, yarıtmaz görmək. – Xiyarın alasın-ulasın alağazdıyf cijim, yaxşı qayrəmmiyf

    Tam oxu »
  • ALAĞÇA

    (Quba) alaq təmizləyən alət. – Alağça bizim çux karımıza gələdü

    Tam oxu »
  • ALAĞIZ

    (Şəmkir) 1. ikiüzlü. – Alağız adamnan zəhləm gedər 2. xəbərçi

    Tam oxu »
  • ALAĞIZDAMMAX

    (Şəmkir) qəlyanaltı etmək. – Bir əz alağızdanıη, pusa:t bir yaxşı puloy pişirəjəm

    Tam oxu »
  • ALAĞUZ

    (Qazax) bax alağız. – Sən nə alağuzsan!

    Tam oxu »
  • ALAĞUZDAMMAX

    (Tovuz) bax alağızdammax. – Gə bir əz alağuzdanax soηra

    Tam oxu »
  • ALAĞUZDUX

    (Xanlar) xəbərçilik. – Niyə alağuzduğ eleysəη

    Tam oxu »
  • ALAHİ

    (Quba, Sabirabad, Şərur) bax alayı. – Uşağ burda degil, alahi yerə yullamışam

    Tam oxu »