“Pudralamaq”dan f.is
f. Pudra vurmaq, pudra sürtmək. Xanım əvvəlki kimi tualetinə məşğul idi: gözəl geyinmişdi, üzünü pudralayırdı
“Pudralanmaq”dan f.is
qayıd. Üzünə pudra sürtmək. [Tələbə:] Pudralanıb bayıra çıxdım. Qantəmir. Cənnət xanım güzgü qabağında dayanıb pudralanırdı
sif. Üzünə pudra sürtmüş; pudralanmış. Mənim nazlı yarımın pudralı camalı var; Boyalıdır saçları, iki yapma xalı var
is. zool. Yumurtadan təzəcə çıxmış cücü. Məktəblilər cərgələr arasını gəzərkən hər bir yarpağı qaldırıb baxır, yumurtaları və pufları balaca qutulara,
is. 1. Alğı-satqı vaxtı qiymət ölçüsü kimi işlədilən metal və ya kağız parçası; bank bileti; ağca. Kağız pul
top. dan. Az miqdarda pul. [Hümmətəliyə] oğlu Səməd də arabir puldan-paradan yollayırdı. M.Hüseyn. [Kərbəlayı Pirverdi:] Alimin buyurduğuna görə biz g
zərf Xırda pul kimi. □ Pul-pul olmaq – 1) xırda-xırda doğranmaq, tikə-tikə olmaq, parçalanmaq; sınmaq
bax pul 3-cü mənada. Balıqların əksəriyyətində bədənin üzəri pulcuqlarla örtülü olur. Y.Əbdürrəhmanov
bax pullu 3-cü mənada. Gümüş pulcuqlu balıq
[rus. пулемёт] Güllə atan avtomatik silah. Dəzgahlı pulemyot. Əl pulemyotu. – [Qəhrəman:] Mən burada dörd nəfər yoldaşım və bir pulemyot ilə həm körpü
is. Pulemyotdan atəş açan əsgər. Cavad atəş yağmuru altında irəlilədikdə sağ cinahı qoruyan pulemyotçu əsgəri yaraladılar
bax pulpərəst
bax pulpərəstlik
“Pullanmaq”dan f.is
f. Çoxlu pul qazanmaq; varlanmaq, dövlətlənmək. [Hacı Nuru şair:] İndi istəyirsən ki, bir yalançı kimyagərin dövlətindən birdən pullanasan
sif. 1. Varlı, dövlətli, zəngin. Pullu adam. – [Molla Salman:] Əyərçi nəqd pulunuz yoxdur, amma mən pullu Hacı Rəhim ilə dostam… M
is. [ing.] Yaxalıqsız və düyməsiz toxunma köynək
sif. və is. [fars.] Pulu həddindən artıq sevən, pulgir, pul düşkünü. Pulpərəst adam. – Pirverdi ağır təbiətli, çalışqan olmaqla bərabər, son dərəcə pu
is. Həddindən artıq pula aludəlik, pul düşkünlüyü
sif. 1. Əvəzində pul almadan; havayı, məccani. Pulsuz tamaşa. Pulsuz yemək. // Zərf mənasında. Pulsuz işləmək
sif. dan. Pulsuz. Pulsuz-parasız adam. // Zərf mənasında. Havayı, məccani, pulsuz. Çox adamın inanmağı gəlmirdi ki, lütün birinə pulsuz-parasız torpaq
“Pulsuzlamaq”dan f.is
f. Pulu qurtarmaq, pulu olmamaq, kasıblaşmaq, yoxsullaşmaq. Hələ cavan vaxtlarında Molla Nəsrəddin yaman pulsuzlayır… “M
is. Kasıblıq, yoxsulluq; pulu olmayan adamın halı. [Məşədi İbad:] Pul elə şeydir ki, qocanı eylər cavan və pulsuzluq da cavanı qoca eylər
[alm.] 1. Uca ayaqlar üstə duran maili çərçivə şəklində not altlığı. Dirijor pultu. 2. tex. Bir şeyi uzaqdan avtomatik idarə etmək üçün üstündə cihazl
[fr.] Mayeni hava təzyiqi ilə toz halına salıb səpələmək üçün cihaz
[lat. punctum – nöqtə] Nöqtə və ya kiçik cızıqlardan ibarət qırıq xətt. Punktir çəkmək
“Punktirləmək”dən f.is
f. Punktir çəkmək, punktirlə işarə etmək
[ing. punch] Şərabla su, qənd, limon və ya başqa meyvə şirəsindən hazırlanan, isti və ya soyuq içilən tünd içki
is. tib. İşlətmə dərmanlar qrupundan dərman preparatı
[lat.] Purizm tərəfdarı
[lat. purus – təmiz] Dili xarici sözlərdən təmizləmə cəhdi, ümumiyyətlə, dili yeni sözlərdən – neologizmlərdən, təhriflərdən və s
is. 1. Bir yerdə gizlənib adamı və ya ovu pusma, güdmə, gözləmə; marıq. Aslan həmişə pusquda idi ki, görək nə vaxt buna bir dilənçi rast olacaq
is. Pusquda duran, güdən, gözləyən, pusan adam. [Şölə xanım:] Özün bilmirsən ki, Ziba xanım yüz yerdə pusquçu qoyubdur ki, bu səbəblə səni ölümə verib
“Pusmaq”dan f.is
f. Gizlincə üzərində göz olmaq, gözdən qoymamaq; güdmək. [Mərcan bəy:] Dur gedək o biri otağa, burada bizi pusarlar
“Pusulmaq”dan f.is
məch. Gizlincə üzərində göz qoyulmaq; güdülmək
[rus.] 1. Bir yerə (məs.: sanatoriyaya, istirahət evinə, kursa və s.) göndərilən adama verilən rəsmi vəsiqə; yol vərəqəsi
təql. İstidən, yorğunluqdan, ürək sıxıntısından bezmiş adamın dodaqlarını aralayaraq ağzından havanı buraxarkən çıxardığı səs
uş. Xörək, yemək, bişmiş
“Püfkürmək”dən f.is
bax püfləmək. Papiros tüstüsünü püfkürərək ağzından; O dalıb fikrə, baxır qurğuya heyran-heyran. S.Rüstəm
“Püfləmək”dən f.is
f. Ağıza doldurulmuş havanı birdən buraxmaq, püf etmək; püfürmək. [Əhməd] arxalığının cibindən tənbəki kisəsini çıxartdı, çubuğunu əvvəl püfləyib sonr