sif. 1. Bir-birinə bitişmiş halda olan. Bitişik karton. Bitişik barmaqlar. 2. Bir-birinə yapışıq, qonşu
is. Bitişik şeyin halı
“Bitişmək”dən f.is
f. Bir-birinə qovuşub birləşmək, yapışmaq, calanmaq. Almanın calağı bitişibdir. Yaranın ağzı bitişdi
f.sif. Bir-birinə qovuşub birləşmiş, yapışmış, calanmış
is. Göyərti, nəbatat; ağac, ot, çiçək və s. kimi torpaqda bitən hər şey. Yabanı bitkilər. Kənd təsərrüfat bitkiləri
is. Bitki və əkin işləri ilə məşğul olan adam; bitki becərən və yetişdirən adam; bitkiçilik mütəxəssisi
is. 1. Bitki yetişdirmə sənəti, işi. Bitkiçiliklə məşğul olma. 2. Kənd təsərrüfat bitkiləri yetişdirmə üsullarından bəhs edən elm
sif. Bitmiş, qurtarmış; tamamlanmış halda olan. Bitkin cümlə. Bitkin söz. // Yetişmiş, kamil, mükəmməl
is. Bitkin şeyin halı; kamillik, mükəmməllik
“Bitləmək”dən f.is
f. Bitləri təmizləmək
“Bitlənmək”dən f.is
1. f. Bitli hala düşmək; paltarını, başını bit basmaq. 2. qayıd. Özünün, öz paltarının bitlərini təmizləmək
sif. Biti olan; başını, paltarını bit basmış. // Natəmiz, pinti
is. Bitli şeyin, adamın halı. // Natəmizlik, pintilik
“Bitmək1”dən f.is
“Bitmək2”dən f.is
f. 1. Tamam olmaq, qurtarmaq, axıra çatmaq, başa çatmaq. Məzuniyyət müddəti bitdi. – Qəmimiz bitdi, fərəh oldu nümudar bu gün! M
f. Yetişmək, çıxmaq, cücərmək. Bu yerlərdə çoxlu fındıq bitir
f.sif. Bitmək, qurtarmaq bilməyən; intəhasız. Gah sınıq könlümü etdi şadman; Gah saldı bitməyən savaşa məni
sif. 1. Qurtarmayan, bitməyən, tükənməyən, sonu-axırı olmayan, nəhayətsiz. Bitməz sərvət. – Yer iftixar edir bitməz varilə
sif. Qurtarmayacaq qədər çox; sonsuz, hədsiz, saysızhesabsız. Ölkəmizin bitməz-tükənməz təbii sərvətləri vardır
is. Bitməyən, qurtarmayan şeyin halı; tükənməzlik
f.sif. Qurtarmış, tamam olmuş, tamamlanmış, başa çatmış. Bitmiş işdən gül iysi gələr. (Ata. sözü). İlyasov, Kazım kişinin mətləbini bitmiş hesab etdi
zərf [fars. bi… və ər. təmam] köhn. Tamamilə, bütün, bütünlüklə, hamısı. Cari olub xublar gəlsə bittəmam; Olmaz belə gözəl, belə xoşəndam
[lat.] miner. tex. Karbohidrogenlərdən ibarət təbii və süni qatran maddələrinin ümumi adı: asfalt, neft, qudron və s
“Bitumlaşmaq”dan f.is
f. geol. Bitum halına gəlmək, bitum şəklinə düşmək; qatranlaşmaq
sif. Tərkibində bitum olan
[fars. bi… və ər. vəqt] bax vaxtsız. Mərdan şəhərə gecə bivaxt döndü. Mir Cəlal. ◊ Bivaxt xoruz kimi banlamaq – yersiz, münasibətsiz danışmaq, gözlənm
sif. və is. [fars. bi… və ər. varis] köhn. Varisi, vərəsəsi olmayan; varissiz, vərəsəsiz
[fars. bi… və ər. vəch] bax vecsiz. Bivec adam. Bivec iş. – [Hacı Kamyab:] Mənim bir bivec qardaşım və qardaşımın da bir avara oğlu var
bax vecsizlik
sif. [fars.] köhn. 1. Dul qadın, ərindən boşanmış və ya əri ölmüş arvad. [Tazə:] Bivə övrətlərin əmri alınırmı nəzərə? [Köhnə:] Canı çıxsın, o da gets
sif. [fars. bi… və ər. vəfa] bax vəfasız. Bivəfa yoldaş. Bivəfa dost. – Bivəfa dünyada, dəhri-fənada; Fələk məni yetirmədi murada
bax vəfasızlıq. Vaxtında sən aşinalıq etdin; Döndün, belə bivəfalıq etdin. X.Natəvan. Əzəldən eylədin mənnən aşinalıq; İndi nədən oldu bu bivəfalıq? A
sif. [fars. bi… və ər. vəhm] köhn. Qorxusuz, qorxmayan. [Vəzir:] …Teymur ağa gör necə səndən bivəhmdir ki, günün günortasında mənim kimi kişinin evinə
is. [fars.] Otsuz, bitkisiz düz yer; səhra, çöl (bəzən, çöl-biyaban şəklində işlənir). Ol pir qalıb orada heyran; Məcnun tutuban rəhi-biyaban
sif. [fars.] köhn. Biyabanları dolaşan avara. Mərdlə gəzən mərd olar, namərdlə gəzən biyabangərd olar
is. bot. Kökündən boya və xalq təbabətində dərman hazırlanan şirinköklü bir bitki. Pis siloslanan bitkilər bunlardır: gicitkən, yonca, biyan, dəvətika
is. Biyan bitən yer, biyan tarlası
is. 1. Aprel işğalından əvvəl kəndlilərin mülkədarlar üçün məcburi və müftə olaraq icra etməli olduqları mükəlləfiyyət, iş
sif. Biyar yolu ilə görülməli olan, biyara mənsub və aid olan
birinci şəxsin cəmi. 1. Danışan şəxs bu sözlə özü ilə bərabər bir neçə nəfər, yaxud bir çox adam olduğunu bildirir
is. Deşik açmaq üçün ucu şiş metal alət. Çəkməçi bizi. – [Kəlbalı] yəhərqaş xurcununda həmişə neştər, biz və burulmuş nazik köşə gəzdirər, yeri gələnd
zərf Qabarıq halda, dik vəziyyətdə (tük, dəri haqqında). Saçları biz-biz durmaq. Bədənim biz-biz olub
bax bezar
zərf [fars. bi… və ər. zərafət] Zarafatsız, ciddi. Bizarafat deyirəm ki, hər kəs rastıma gəlir, – hamısını yavaş-yavaş dinə soyumuş görürəm
əvəz. “Biz1”dən oxş