[yun.] Başında Roma papası duran qərbi xristian məzhəbi
is. [yun.] tar. 1. Son dərəcə sərt bir şəraitdə ağır icbari iş, sürgün və həbs şəklində verilən cəza, habelə sürgün edilmiş cinayətkarlar üçün icbari
is. dan. bax kətxuda. Kattanı gör, kəndi çap. (Ata. sözü). Müxtəsərin deyir Aşıq Ələsgər; Koxanın, kattanın zatı çıxmışdı
dan. bax kətxudalıq. İndi iki il olar ki, Xudayar bəy Danabaşda kattalıq eləyir. C.Məmmədquluzadə
[rus. xüs. addan] dan. 1941-1945-ci illər Böyük Vətən müharibəsi zamanı avtomobildə qurulmuş reaktiv minaatan silahın zarafatyana adı
[ing. əsli isp.] Bəzi tropik bitkilərin şirəsindən, yaxud zavod üsulu ilə süni alınan elastik maddə (bu maddədən rezin istehsal edilir)
sif. Tərkibində kauçuk olan. Kauçuklu bitkilər
sif. [yunancadan] kim. Yeyici, yandırıcı. Kaustik maddələr. □ Kaustik soda – sabun istehsalında, toxuculuq işlərində tətbiq edilən kimyəvi maddə
[lat.] Hər hansı bir ordenlə təltif olunmuş adam. Kutuzov ordeni kavaleri
[fr. cavalier] köhn. Qadınla birlikdə rəqs edən, yaxud cəmiyyətdə, qonaqlıq və s.-də onu məşğul edən, əyləndirən kişi
is. Kavaler olma (bax kavaler). Kavalerlik etmək. – [Əsgər bəy:] Bəli, sənin kavalerliyinə söz yoxdur
[ital.] mus. Operada: kiçik lirik ariya. Məhz operaya xas olan ayrı-ayrı formalara daha çox müraciət edilir: məsələn, ariya, ariozo, kavatina
[lat.] tib. Xəstəlik üzündən canlı orqanizm toxumalarının dağılması nəticəsində bədən üzvlərində (məs
sif. tib. Kavernası olan (bax kaverna). Kavernalı ciyər
[holl.] Gəmilərdə sərnişinlər və ya komanda heyətinə mənsub şəxslər üçün ayrıca otaq. [Ağaverdi qəzeti] eləcə kayutunda buraxıb vaxta gedir
1. tar. XV-XVII əsrlərdə Rusiyada: feodal və mülkədarların zülmündən ucqarlara (Don, Yaik, Zaporojye) qaçıb azad olmuş təhkimli kəndlilərə, nökərlərə
is. köhn. Kazakların yaşadığı qışla, kazarma. Kazak zabitləri tək-tək, cüt-cüt kazakxanaya gəlməyə başladılar
is. tar. Kazakın işi, məşğuliyyəti (bax kazak 2-ci mənada)
[fr. əsli ital.] Hərbi hissələri yerləşdirmək üçün xüsusi bina; qışla. Əsgər kazarması. // köhn. Fabrik və ya zavod yanında fəhlələr üçün ümumi yataqx
[lat.] kim. Süd çürüdükdə onun tərkibində əmələ gələn mürəkkəb zülali maddə (kəsmik və pendirlərin əsas tərkib hissəsi)
[ital.] Şəhər kənarında və kurortlarda restoranları, qumarxanaları olan kef yeri. O gecə Əşrəf Əhmədi də özü ilə bərabər kazinoya aparmışdı
“K” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı
bax geyinib-kecinmək. Aşıq Cünun geyindi, kecindi, pul götürdü, qızıl götürdü, sazını da çiyninə salıb yola düzəldi
is. Qaçış yarışı (uşaq oyunu). Keçdi-keçdi oynamaq
1. is. Yunu döyüb basmaqla hazırlanan sıx qalın material. Keçə parçası. Alaçıq keçəsi. [Dərviş:] Ruqiyyə bir köhnə keçə üstündə, bir köhnə cırıq kilim
bax keçəçi 1-ci mənada
is. Keçəni biçib, müxtəlif şeylər hazırlayan usta
is. dan. 1. Keçmiş zaman, keçmiş (gələcək əksi). [Şamama Cadu:] Adına qurban olum, xanım, başına dönüm, keçəcəyini pis görürəm, amma gələcəyin yaxşıdı
is. 1. Yundan keçə hazırlayan, keçə atan usta; keçəatan, keçəbasan. [Keçmişdə] Bakıda ümumiyyətlə peşəkarlar: keçəçi, dabbağ, dərzi … və sairə çox ola
is. Keçəçinin sənəti, peşəsi, məşğuliyyəti. [Şah:] Maldan, mülkdən qəni bir padşah; Keçəçilik sənətin etmiş özünə bir pənah! Ü
bax keçəçi 2-ci mənada
sif. 1. Baş dərisinin xəstəliyi nəticəsində başının tükü tökülmüş. Keçəl adam. Keçəl uşaq. // İs. mənasında
sif. Başı keçəl (daz) olan. Keçəlbaş oğlan
is. zool. Dağlıq yerlərdə yaşayan, leş və cəmdək yeyən şığıyıcı, caynaqlı quş; toğlugötürən, kərkəs
“Keçələşdirmək”dən f.is
f. Keçə kimi etmək, tüklərini bir-birinə qarışdırmaq; codlaşdırmaq
“Keçələşmək”dən f.is
f. Tükləri bir-birinin içinə girib, keçə kimi olmaq, keçə kimi ayrılmaz olmaq, yapıxmaq; codlaşmaq
is. məh. Keçmə, addama yeri. Arxın (çayın) keçələti
“Keçəlləmək”dən f.is
bax keçəlləşmək. Quraqlıqdan ağaclar keçəlləmişdir
“Keçəlləşmək”dən f.is
f. 1. Baş dərisinin xəstəliyi nəticəsində başının tükü tökülmək, keçəl olmaq. // Dazlaşmaq, daz olmaq
f.sif. Keçəl olmuş, başının tükü tökülmüş. // məc. Dazlaşmış, çılpaqlaşmış. – Tula keçəlləşmişdi, adda-budda yerlərdə belinin tükü tökülmüşdü
is. 1. Başdan tükü tökən dəri xəstəliyi. Keçəllik basmaq. // bayt. Heyvanlarda dəri xəstəliyi nəticəsində tükün tökülməsi
1. “Keçmək”dən f.sif. 2. sif. Bundan əvvəlki, ötən, cari, axırıncı, sonuncu. Keçən il. Keçən həftə. – Elədimi su yazda; Axar, gedər su yazda; Mən yarı
sif. Başında keçədən papaq olan. Keçəpapaq kişi