“Dostlaşdırılmaq”dan f.is
məch. Bir-biri ilə dost edilmək, bir-biri ilə yaxınlaşdırılmaq, aralarında dostluq əlaqəsi yaradılmaq
“Dostlaşdırmaq”dan f.is
f. Bir-biri ilə dost etmək, aralarında dostluq əlaqəsi yaratmaq, bir-biri ilə yaxınlaşdırmaq
“Dostlaşmaq”dan f.is
f. Bir-biri ilə dost olmaq, aralarında dostluq münasibəti yaratmaq. Nəbi qaraçılarla yaxından dostlaşır
is. Qarşılıqlı etimad, ruhən yaxınlıq, mənafe birliyi və s. əsasında əmələ gələn yaxın münasibət. Örtülü bazar dostluğu pozar
sif. [fars.] 1. Dostunu sevən, dostluğu qiymətləndirən, dostluqda sadiq olan. Azərbaycanlıların dostpərəst olduqlarını bugünkü hadisələrlə təyin edə b
is. 1. Dostu sevmə, qiymətləndirmə; dostluqda sədaqət. 2. bax dostbazlıq
is. Hörmət üçün əmi və dayı arvadına verilən ad
is. 1. bax dostu. 2. İri, sarı və uzunsov qovun, yemiş. Tağların üstündə sarı dostucan; Ağ, qara, çil qarpız qıpqırmızı qan
bax dostca(sına)
is. Dost olma, dostluq göstərmə, dostluq münasibəti
is. [fr.] Müəyyən şəxs barədə sənədlər və materiallar toplusu, kadrlar üzrə şəxsi vərəqə
is. [fars.] Üzüm, tut, əncir və qeyri meyvələrin şirəsinin qaynadılmasından hasil olan qəliz şirin maddə; bəkməz
is. Doşab üçün yararlı. Doşablıq üzüm
[lat.] mal. Artıq xərcləri, zərəri və ya başqa ehtiyacları ödəmək üçün idarələrə, müəssisələrə və ya təşkilatlara dövlət tərəfindən verilən əlavə pul
sif. 1. Tələb edən, istəyən, almağa, əldə etməyə şiddətli həvəsi, arzusu olan. Surxay! Sən bilirsən ki, bütün dünya ona dotələb idi
bax dotələbcəsinə
zərf Dotələbliklə, cəsarətlə; davaya, toqquşmaya, mübahisəyə hazır kimi
is. Dotələb olma; cəsarətlilik, qorxmazlıq. Şerin ritmində Koroğluya xas olan bir dotələblik vardır. M
is. dan. Dava, hərbə-zorba. Dinibdanışdığı davadır, dovdur; Söndürən ruzgardır, yandıran dovdur. “Koroğlu”
is. 1. zool. Durnalar fəsiləsindən yeyilən iri çöl quşu. 2. məc. Çox asan aldadıla bilən, uzağı görməyən, dardüşüncəli adam haqqında
is. Ayran, göyərti və düyüdən bişirilən duru xörək. Ətli dovğa. Noxudlu dovğa. – Dovğa doqqazacan, qatıqlı aş qapıyacan
is. Dovğa bişirmək üçün yarar, dovğa üçün ayrılmış. Dovğalıq qatıq
is. ovç. Kəklik və turacı aldadıb ovlamaq üçün ovçuların istifadə etdikləri şux rəngli parçadan bürüncək; tələ
sif. ovç. Dovlası olan, dovlaya bürünmüş (ovçu)
is. 1. Gəmiricilər dəstəsindən qabaq ayaqları dal ayaqlarından qısa, uzun və dik qulaqlı, dodağı yarıq kiçik heyvan
is. məh. Dağlarda özözünə yetişən bir ağac və onun alma kimi xırda və acı meyvəsi. Bir sıra dovşanalması növləri bəzək bitkisi kimi parklarda və bağla
“Dovşan” söz. oxş
is. Balaca dovşan, dovşan balası
is. Çalağan, quzğun
is. Dovşançılıqla məşğul olan adam
is. Dovşan, xüsusilə adadovşanı yetişdirmə işi
sif. dan. Dodağının ortası yarıq. Dovşandodaq uşaq
is. bot. Dodaqçiçəklilər fəsiləsindən çoxillik bitki
sif. dan. Dar qaşqalı təpəl at
bax dovşan yuxusu (“dovşan”da)
bax dotələb
bax donuxmaq
“Doydurmaq”dan f.is
f. 1. Tox hala gətirmək, doyunca yedirmək, yemək vermək. Aclıq mənə lap kar etmişdi, durdum ki, evimizə gedib bu arsızı doydurdum
sif. Kifayət qədər qidalı; doyduran, doyumlu. Doydurucu yemək
“Doydurulmaq”dan f.is
məch. Tox hala gətirmək, doyunca yedirilmək
“Doymaq”dan f.is
f. 1. Yeməyə olan ehtiyacı rəf olmaq, lazımınca yeyib tox hala gəlmək, qarnı tox olmaq. Bu xörəkdən doydum
is. Doymayan, həddindən artıq çox yeyən adamın hal və keyfiyyəti; acgözlük, qarınqululuq
f.sif. 1. Doyunca yeməmiş, yeməyə olan ehtiyacı tam surətdə olmamış; alaqarın. 2. kim. Öz içərisində kifayət maddəni əritməmiş, həll etməmiş, çəkməmiş
sif. Doymaq bilməyən, həddən artıq çox yeyən; acgöz. Doymaz adam