is. riyaz. İti bucağı olan həndəsi fiqur. // Buna oxşar hər hansı bir şey. İtibucaqlı daş
sif. Burnu sivri, şiş, iti. İtiburun adam. İtiburun çəkmə
sif. Buynuzu iti olan. İtibuynuzlu qoç. İtibuynuzlu çəpiş. – Biri var idi, biri yox idi, bir itibuynuz ala keçi var idi
1. sif. Çox iti. İticə bir bıçaq. 2. zərf Çox iti, çox sürətli. İticə yerimək
is. xüs. Aşılanacaq gönün, dərinin üzərindəki ət qalıqlarını təmizləmək üçün ağzıiti dəmir alət
sif. Dırnaqları iti, sivri olan. İtidırnaqlı quş. – Görsəydi havada itidırnaqlı; Yırtıcı dimdikli, qarmaqayaqlı; …Vurardı başına ürəyindən qan
sif. Dişləri iti olan. İtidişli çarx. İtidişli it. – [Ana:] [Buğacı] itidişli qaplanlara qapdırdınsa, gizlətmə, de! M
sif. İti sürətli, çox sürətli gedən
sif. Gözdən iti olan. İtigörən adam
sif. 1. Gözü iti, tez görən, ən incə şeyi görən. İtigözlü adam. – Onu, o itigözlü, girdə və gülərüzlü müəllimi kim tanımır, kim əzizləmir? Mir Cəlal
is. İtigözlü adamın hal və keyfiyyəti; ən incə şeyi görmə qabiliyyəti
bax itki. Qonşu qonşunun itiyini bayatı çağıra-çağıra tapar. (Ata. sözü). Bu böyük itik, bu kədərli faciə … ata-balaya bir vurğun kimi təsir etdi
is. İtiyini gəzən, axtaran adam. İtikçinin acığı dabanından çıxar. (Məsəl)
sif. Bir şey itirmiş, mühüm bir şeyi itmiş. [İlyas] vaqonlara girib itikli adamlar kimi hamını bir-bir nəzərdən keçirirdi
sif. Lələkləri iti olan
“İtiləmək”dən f.is
f. 1. Kəsici alətləri bülövə, çarxa, qayışa və s.-yə çəkməklə yaxşı kəsər hala gətirmək, kəskin etmək
“İtilənmək”dən f.is
məch. İti hala gətirilmək, kəskinləşdirilmək. Burada xəncərlər sulanır, itilənir, hər cür tüfənglər yoxlanır… Mir Cəlal
“İtiləşdirilmək”dən f.is
məch. Daha iti edilmək, daha kəsərli hala salınmaq
“İtiləşdirmək”dən f.is
f. 1. Daha iti etmək, daha iti hala gətirmək. 2. məc. Kəskinləşdirmək, daha kəskin etmək
“İtiləşmək”dən f.is
f. Daha iti olmaq, daha kəskin olmaq. [Bəndalının] yanaqları qızarmış, sümüyü bərkimiş, vücudu möhkəmlənmiş, baxışı itiləşmişdi
“İtilətdirmək”dən f.is
icb. İtilətmək (başqası vasitəsilə). Bıçaqları itilətdirmək. Ülgücləri itilətdirmək
“İtilətmək”dən f.is
“İtiləmək”dən icb
sif. İtiləyən, kəskin hala salan
is. 1. İti şeyin hal və keyfiyyəti; kəsicilik. Bıçağın itiliyi. Baltanın itiliyi. 2. Sürətlilik, tezlik, cəldlik
“İtilmək”dən f.is
f. dan. 1. Çıxıb getmək, rədd olub getmək, uzaqlaşmaq, gözdən yox olmaq: getmək. [Tükəz:] Kişi, dəli olubsan! Mən evimdən hara itiləcəyəm? M
“İtirilmək”dən f.is
“İtirmək”dən məch
“İtirmək”dən f.is
f. 1. Diqqətsizlik üzündən harada isə salmaq, yaxud məlum olmayan yerə qoymaq, hara qoyduğunu bilməmək
“İtirtdirmək”dən f.is
bax itirtmək
icb. Yox etmək, yoxa çıxartmaq, məhv etmək (başqasının vasitəsilə). // Rədd etmək, uzaqlaşdırmaq (başqasının vasitəsilə)
bax itik
sif. Ucu iti (şiş, sivri) olan. İtiuclu qüllə
sif. Ucu iti olan (yarpaq). İtiyarpaqlı ağac
is. 1. İtirilmiş şey. İtkisi olmaq. 2. məc. Ölüm. Bu böyük itki, bu kədərli faciə bütün qohum-qardaşa … çox ağır təsir etdi
sif. İtmiş; xəbərsiz, soraqsız yox olan, yoxa çıxan. Öldü Ziyad xanım, Mahmudum itdi; O itkin Mahmudun atasıyam mən