İTİLMƏK

f. dan.
1. Çıxıb getmək, rədd olub getmək, uzaqlaşmaq, gözdən yox olmaq: getmək.
[Tükəz:] Kişi, dəli olubsan! Mən evimdən hara itiləcəyəm? M.F.Axundzadə.
[Əbdürrəhman bəy:] …Əbdürrəhim, sən atanın goru, tez bir çubuq gətir ver, durum itilim buradan… N.Vəzirov.

2. Əmr şəklində: itil, itil cəhənnəmə şəklində – rədd ol! çıx bayıra! çəkil get!
[Soltan bəy Əsgərə:] Tez ol, itil buradan! Ü.Hacıbəyov.
[Nəcəf bəy Süleyman bəyə:] İtil bu saat mənim evimdən! Ə.Haqverdiyev.
[Qumru:] İtil buradan, bir qıy çəkərəm, dünya yığılar. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İTİLMƏK itilmək bax 1. getmək 1; 2. sürükmək
  • İTİLMƏK getmək
İTİLMƏ
İTİRİLMƏ

Digər lüğətlərdə

босовики́ вре́менность всеми́лостивый до невыноси́мости заготовле́ние закуса́ть свети́ться смакова́ние тра́вный фантасти́чески фо́лькетинг ЧК жни́ва игу́менья лы́сина навига́тор парламентёр чи́сленник bonhomme cobblestone cursor Kazakhstan macrophage reductionist закалываться