Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • İSTİSQA

    is. [ər.] tib. Bədənin müxtəlif boşluqlarına su toplanma xəstəliyi. [İkinci ərizəçi:] Xan, başına dönüm, bunun qardaşı mühlik istisqa mərəzinə mübtəla

    Tam oxu »
  • İSTİSMAR

    is. [ər.] 1. Hər hansı bir əməli məqsəd üçün sistematik istifadə etmə, faydalanma, işlətmə. Neft quyularının istismarı

    Tam oxu »
  • İSTİSMARÇI

    is. 1. Başqasının zəhmətini, məhsulunu mənimsəyən, özgəsini istismar edən. // Sif. mənasında. İstismarçı siniflər

    Tam oxu »
  • İSTİSMARÇILIQ

    is. Başqasını insafsızca işlədərək, zəhmətinin məhsulunu mənimsəmə; istismar etmə

    Tam oxu »
  • İSTİSNA

    is. [ər.] Ümumi qaydadan çıxarma, ayırma. İstisna təşkil etmə. İstisna olmaq şərti ilə. □ İstisna etmək – ümumi qaydadan kənarda buraxmaq, xaric etmək

    Tam oxu »
  • İSTİSNALIQ

    is. Ümumi qaydadan kənarda olma, istisna təşkil etmə

    Tam oxu »
  • İSTİSNASIZ

    sif. İstisna etmədən, heç birini ümumi tərkibdən ayırmadan, heç birini kənarda buraxmadan (çıxmadan), bütünlükdə

    Tam oxu »
  • İSTİSU

    is. 1. Xalq arasında isti müalicə suları çıxan yerə verilən ad. Yayda İstisuya getmişdik. – [Hacı Mehdi:] Amma, gərək, övrət İstisudan gələnədək iş ta

    Tam oxu »
  • İSTİTÖRƏTMƏ

    bax istiliktörətmə. İstitörətmə qabiliyyəti

    Tam oxu »
  • İSTİVURMA

    is. tib. Çox isti havada günəşin təsirindən beyin mərkəzlərinin zədələnməsi; günvurma

    Tam oxu »
  • İSTORİOQRAFİYA

    [yun. istoria və grapho] 1. Tarix haqqındakı biliklərin inkişafını öyrənən elm, tarixşünaslıq. 2. Hər hansı bir dövrdə meydana gəlmiş, yaxud bu və ya

    Tam oxu »
  • İSVEÇ

    sif. və is. İsveç əhalisindən olan

    Tam oxu »
  • İSVEÇLİ

    sif. və is. İsveç əhalisindən olan

    Tam oxu »
  • İSVEÇRƏLİ

    sif. və is. İsveçrə əhalisindən olan

    Tam oxu »
  • İŞ

    is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir

    Tam oxu »
  • İŞ-GÜC

    bax iş 1 və 3-cü mənalarda. Oğul, işin-gücün bu vaxtında bilmirəm gedim, necə gedim, getməyim, necə getməyim

    Tam oxu »
  • İŞ-PEŞƏ

    is. Sənət, peşə, iş-güc. Ögey ana o gündən Fatmaya gündə bir küllü kömbə verib, darağnan yun daramağı ona işpeşə elədi

    Tam oxu »
  • İŞAN

    is. Ruhani, din xadimi, molla. Yazdığıma yalan-palan qatmaram; İşan kimi rüşvət pula yatmaram. M.Ə.Sabir

    Tam oxu »
  • İŞARANTI

    is. Uzaqdan görünən işıq nöqtəsi; işıqucu

    Tam oxu »
  • İŞARASI

    zərf İşin arası, iş görülən zaman. İşarası evə qaçmaq

    Tam oxu »
  • İŞARƏ

    is. [ər.] 1. Əlamət, nişanə, iz. Övrətlərimizin indiki əhvalını nəzərə alsaq, … bir işarə də tapa bilmərik ki, arvadlarımızın hüququ kişilər tərəfində

    Tam oxu »
  • İŞARƏLƏMƏ

    “İşarələmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • İŞARƏLƏMƏK

    f. İşarə vurmaq. // İşarə (nişan) qoymaq

    Tam oxu »
  • İŞARƏLƏNMƏ

    “İşarələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • İŞARƏLƏNMƏK

    məch. İşarə qoyulmaq (vurulmaq). // Nişan qoyulmaq (vurulmaq)

    Tam oxu »
  • İŞARƏLİ

    sif. 1. Başqalarından ayrılmaq üçün işarə (nişan) qoyulmuş, işarəsi olan. İşarəli səhifə. İşarəli qab

    Tam oxu »
  • İŞARƏSİZ

    sif. İşarəsi olmayan, işarə (nişan) qoyulmamış

    Tam oxu »
  • İŞARƏT

    bax işarə. Bir yar ki dərd bilər olsa; Göz-qaş işarəti neylər? Aşıq Abas. İşarət elədim, dərdimi bildi; Gördüm həm gözəldi, həm əhli-dildi

    Tam oxu »
  • İŞARMA

    “İşarmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • İŞARMAQ

    f. Xəfifcə işıldamaq, işıq vermək. [Xudayar bəyin] papağının altdan gözləri elə işarır ki, adamın canına vahimə oturur

    Tam oxu »
  • İŞARTI

    bax işarantı

    Tam oxu »
  • İŞARTMA

    “İşartmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • İŞARTMAQ

    bax işıqlandırmaq. O, sanki ümidlərini işardan bir qüvvə ardınca getdi. Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • İŞBACARAN

    sif. Bacarıqlı, təcrübəli, qabiliyyətli, əlindən iş gələn. [Kətxuda] bilirdi ki, İnmirə camaatının şəhərdə yaxşı işbilən, oxumuş adamları vardır

    Tam oxu »
  • İŞBAZ

    is. Özünü yalandan işgüzar göstərən adam

    Tam oxu »
  • İŞBAZLIQ

    is. İşin prinsipial, ictimai-siyasi cəhətini nəzərə almayan, zahiri işgüzarlıq

    Tam oxu »
  • İŞBİLƏN

    sif. Bacarıqlı, təcrübəli, qabiliyyətli, əlindən iş gələn. [Kətxuda] bilirdi ki, İnmirə camaatının şəhərdə yaxşı işbilən, oxumuş adamları vardır

    Tam oxu »
  • İŞCİL

    sif. İşləməyi sevən; zəhmətsevən, işgüzar, çalışqan, işlək. – Pah! İnsan da belə işcil olar? Əjdaha kimidir! Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • İŞCİLLİK

    is. Zəhməti, işi sevmə; çalışqanlıq, işgüzarlıq

    Tam oxu »
  • İŞÇİ

    is. 1. Zehni və fiziki əməyin hər hansı bir sahəsində çalışan adam. Fəal işçi. Qabaqcıl işçilər. – Mirzağa onu istirahət evinin bir xidmətçisi və ya m

    Tam oxu »
  • İŞÇİ-KƏNDLİ

    top. Fəhlə və kəndli, zəhmətkeş, əməkçi. [Mirzə Həsən:] İndi təzə hökumət gözlənir, zəhmətkeşlər hökuməti, işçi-kəndli hökuməti

    Tam oxu »
  • İŞDƏK

    is. dan. İş, əməl, gizli iş, kələk. [Namaz:] Mənim əlimin altında çox adamların işdəkləri var. Ə.Haqverdiyev

    Tam oxu »
  • İŞEMİ́YA

    is. [yun.] tib. Yerli qan azlığı; toxumalara lazımı qədər qanın çatmaması. Mərkəzi sinir sistemi və ürək əzələsi işemiyaya daha tez tutulur

    Tam oxu »
  • İŞƏGƏLƏN

    bax işəyarayan

    Tam oxu »
  • İŞƏMUZD

    is. iqt. Fəhləyə gördüyü işin (istehsal etdiyi məmulatın) miqdarına görə verilən əmək haqqı. İşəmuzd əmək haqqı

    Tam oxu »
  • İŞƏMUZDÇULUQ

    is. iqt. Müəssisələrdə işəmuzd əmək haqqının tətbiqi

    Tam oxu »
  • İŞƏYARAR

    sif. Yararlı, lazımlı, gərəkli; fayda verə bilən. İşəyarar şey

    Tam oxu »
  • İŞƏYARARLI

    sif. Yararlı, lazımlı, gərəkli; fayda verə bilən. İşəyarar şey

    Tam oxu »
  • İŞƏYARARLILIQ

    is. İşəyarar şeyin hal və keyfiyyəti

    Tam oxu »
  • İŞƏYARAYAN

    sif. Yararlı, lazımlı, gərəkli; fayda verə bilən. İşəyarar şey

    Tam oxu »