bax qovmaq. Bulaq üstə gələn arvad hər əlinə bir daş alıb, başladı Kərbəlayı Məhəmmədəlini qovlaya-qovlaya (z
“Qovlanmaq”dan f.is
bax qovulmaq
is. İçərisinə kağız, kitab və s. qoymaq üçün qalın cildli məhfəzə; papka. Kağız qovluğu. – Mədəd iş qovluqlarından birisini açaraq nəzərdən … keçirdi
bax qövm
“Qovmaq”dan f.is
f. 1. Çıxıb getməyə, rədd olmağa məcbur etmək; çıxıb getməsini, rədd olmasını qaba surətdə əmr etmək
is. bot. məh. Yamaclarda və çəmənlərdə bitən ot bitkisi
bax qıvraq
“Qovraqlaşmaq”dan f.is
bax qıvraqlaşmaq
bax qıvraqlıq
“Qovrulmaq”dan f.is
f. 1. Susuz olaraq yalxı və ya yağda od üstündə bişib qızarmaq. [Xudayar bəy:] Ət bir tikə də yanmayıb, bəlkə qovrulubdu
sif. Od üstündə qızardılaraq bişirilmiş. Tavada qovrulmuş cücə. Qovrulmuş ət. Qovrulmuş günəbaxan toxumu
sif. Gözləri qonur olan. [Nəsir] iri qovrumgözlü, buğdayı bənizli arıqca bir aran uşağı idi. H.Nəzərli
is. Bir neçə şeyin (rabitə xətlərinin, yolların, çayların, kanalların və s.-nin) qovuşduğu, birləşdiyi yer, nöqtə
is. 1. İçi hava ilə dolu qabarcıq, köpürcək. Balıq arabir üzə çıxıb ağzından qovuqlar buraxır. – İki tənəffüslü balıqlar üzmə qovuqları vasitəsilə hav
is. Kiçik qovuq, incə qovuq
“Qovuqlanmaq”dan f.is
f. Qovuqlar, qabarcıqlar əmələ gəlmək
sif. Qovuğu olan
“Qovulmaq”dan f.is
“Qovmaq”dan məch. Evdən qovulmaq. İşdən qovulmaq. Mal-qara qovulub ağıla salındı. Ceyran xeyli qovulduqdan sonra vuruldu
is. Qabaq fəsiləsindən uzunsov, yaxud girdə şəkilli, şirin və ətirli bostan meyvəsi; yemiş. Bostançı qovun dərdi; Kal dərdi, qovun dərdi; Yığılın, qoh
is. bot. İsti ölkələrdə bitən bir ağac
is. Qovrulmuş buğda, düyü, darı və s. dənələri. Qovurğa qarın doyurmaz. (Ata. sözü). Çaydanımız ərsin üstə qaynardı; Qovurğamız sac içində oynardı
is. 1. “Qovurmaq”dan f.is. 2. Yağda qovrulmuş ətdən ibarət xörək. Odur, küpdə qovurma var, ocağı alışdırın, isidin, dağarcıqdan əppək alın, yeyin
is. aşp. Şirəsi çox olan qovurma
is. köhn. Ümumiyyətlə, ət və xüsusilə içalat (qoyun içalatı) bişirib satan adam. [Övrət:] Qardaş, bihəyalıq edirəm, bağışla, on il bundan əqdəm məni b
is. Qovurmaçı peşəsi, qovurmaçı sənəti
is. aşp. Xuruşu qovurma və qızarmış badımcan olan çilov növü
f. 1. Susuz olaraq yalxı və ya yağda bir şeyi od üzərində qabda qızartmaq, bişirmək. Əti yağda qovurmaq
sif. Yanında qovurma olan, qovurma ilə bərabər yeyilən. Qovurmalı aş. Qovurmalı xingal
sif. Qovurmaya, qovurma bişirməyə yarar. Qovurmalıq ət
is. aşp. Xuruşu qovurmadan ibarət olan plov
“Qovurmaq”dan icb
is. At qovma, at minib çapma. Qovuş meydanı
“Qovuşdurmaq”dan f.is
f. 1. Birləşdirmək, bitişdirmək. Çayın qollarını qovuşdurmaq. – Firəngistanın və ingilisin dövlətli kəsləri iki icma bina ediblər ki, [La-Manşın] altı
f. At çapmaq, yarışmaq
sif. Bitişdirici, birləşdirici. Süxurların xüsusi çəkisi onların danələrinin mineraloji tərkibindən, quruluşundan, qovuşdurucu maddəsindən və s
“Qovuşdurulmaq”dan f.is
məch. Bitişdirilmək, birləşdirilmək
“Qovuşmaq1”dan f.is
“Qovuşmaq2”dan f.is
f. 1. Birləşmək, bitişmək. İki yolun qovuşduğu nöqtə. Çayın qolları kəndin yanında qovuşur. Çayların suyu birbirinə qovuşub axırda dənizə tökülür
qarş. 1. Bir-birini qovmaq, biri digərinin ardınca yüyürmək, bərk qaçmaqda yarışmaq. Uşaqlar həyətdə qaçıb qovuşurlar
sif. Bitişik, bir-birinə bağlı, arası olmayan; bütöv
is. Qovuşuq şeyin halı; bitişiklik, bir-birinə bağlılıq