f. 1. Kül tökmək, kül sərmək. Ləkləri külləmək. Ağacların dibini külləmək. 2. Lavaşı yandırmamaq üçün saca, hisdən qorumaq üçün qazana və s
“Küllənmək”dən f.is
məch. 1. Üstünə kül tökülmək, külə batmaq, küllə dolmaq. Xörək küllənmişdi. 2. qayıd. Külə dönmək, kül olmaq
“Külləşmək”dən f.is
f. Yanıb külə dönmək, yanıb kül olmaq. Köz külləşdi
sif. [ər.] Saysız-hesabsız, çoxlu, çox. Külli zərər. Külli məbləğ. Külli miqdar. Külli qoşun
is. [ər.] Bir yazıçı və ya alimin çap edilmiş bütün əsərlərinin toplusu. M.F.Axundzadənin külliyyatı
sif. 1. Külə bulaşmış, külə batmış, içində kül olan. Küllü çörək. 2. Tərkibində kül olan. Bitkiləri küllü su ilə dezinfeksiya etmək
is. 1. Kül tökülən yer. Toyuqlar küllükdə eşələnir. – Külü küllükdən götür. (Ata. sözü). Zibil təpə olsa, küllük dağ olmaz; Yel əsəndə alçaqlara endir
is. zool. Siyənək fəsiləsindən yeyilən balıq
is. məh. Yaş baramanı sıxıb qurutmaq üçün çən
sif. Kül rəngində olan; boz
sif. xüs. Külü təmizləməyə xidmət edən. Kömür tökülən baca, kültəmizləyən bacadan bir qədər hündürdə olur
sif. 1. k.t. Bozumtul-ağ. Külü torpaq. 2. Kül rəngində olan, kül rənginə çalan; boz, külrəngi. Külü parça
is. Dağ, qaya dibində oyuq yer, balaca mağara. Ay Pası, kafir çoxdan bizim yuxarı qayanın külüfündə yaşayır
is. Daş çıxarma və torpaq qazıma işlərində istifadə edilən bir ucu sivri, o biri ucu isə enli alət. Külünglə yer qazımaq
is. Külünglə işləyən, külüng işlədən, torpaq qazıyan fəhlə. Külüngçülər başladılar minarənin dibini qazımağa
“Külüngləmək”dən f.is
f. Külünglə qazımaq, külünglə əzmək (torpağı, kəsəyi və s.-ni). [Qadir] …bir az o yanda torpaq qazıyanlara yaxınlaşıb yeri külüngləməyə başladı
“Külünglənmək”dən f.is
məch. Külünglə qazılmaq, külünglə əzilmək (torpaq, kəsək və s.). Bağ külünglənmişdi
is. dan. Barama, barama qurdu
bax künbəz. Bu fikirdə ikən gözümə bir kümbəd dəydi. S.S.Axundov
bax künbəzli. Tamam üstü kümbədli bir köhnə məzar tapır və içində gizlənir. S.S.Axundov
məh. bax baramaçı 1-ci mənada. [Heydər bəy:] Ərz elədim ki, naçalnik, heç vaxt Cavanşirdən kotançı və kümçü görünməyib
bax baramaçılıq. Kümçülüklə məşğul olmaq
bax kümçü
bax kümçülük
is. Küm saxlamaq üçün qarğıdan, ağacdan və s.-dən düzəldilmiş qəfəsəli yer, tikili. Kümxananı qaydaya salmaq
is. zool. Ağacları qurudan qurd, zərərverici cücü
is. [fars.] Bucaq, guşə. Şkafın küncü. Küncə çəkilmək. – Arvad ələyi gətirəndən sonra Qurban oturdu otağın bir küncündə və başladı gəci ələməyə
is. 1. bax künc. Otağın fərşi çoxdan bəri süpürülməmişdi: küncbucağı, tavanı hörümçək toru basmışdı. M
sif. Küncü, tini olan
is. 1. Tumundan yağ alınan ağ rəngli çiçəkləri olan birillik bitki. Küncüd çiçəkləmişdir. 2. Bu bitkinin toxumu (çörəyin üstünə səpilir, tibdə işlədil
sif. Küncüd vurulmuş, küncüd qatılmış, tərkibində küncüd olan. Küncüdlü halva. Küncüdlü çörək. – …Kimi ayaq üstə durub ağzına küncüdlü qovurğa atır
is. 1. Sonradan yaymaq, yastılamaq üçün yumru hala salınmış xəmir parçası. Bir kündə xəmir. Kündələri tabağa yığmaq
is. [fars.] Keçmişdə: qaçmasın deyə dustaqların ayaqlarına, boyunlarına və ya əllərinə vurulan ağır şey
is. Kündəni yaymaq üçün alət
“Kündələmək”dən f.is
f. Xəmirdən kündə hazırlamaq, kündə qayırmaq, kündə tutmaq. O, süfrə qabağında oturub xəmir kündələyirdi
“Kündələnmək”dən f.is
məch. Xəmirdən kündə hazırlanmaq, kündə qayrılmaq, kündə tutulmaq. Xəmir kündələndi
sif. Ayağına və ya boynuna kündə vurulmuş (bax kündə2). Ayağı kündəli dustaq
is. Saylarla işlənərək, xəmirdən tutulacaq kündənin miqdarını bildirir. On kündəlik xəmir yoğurmaq
is. [fars.] Saqqız ağacının qabığından hazırlanan xoşiyli sarımtıl maddə. Yazılmış uca məzar daşlarının dibindən çıxan səndəl və kündür tüstüləri qızl
is. Yumurtanın enli (küt) tərəfi. …Əli yumurtasının künəsini tutur və deyir… C.Məmmədquluzadə
[ər.] : künfəyəkün etdirmək – alt-üst etdirmək, darmadağın etdirmək. [Məstəli şah:] Xanım, buyurursunuzmu Pariji künfəyəkün etdirim, altını üstünə çev
is. köhn. Saxsı boru (su kəməri və ya kanalizasiya üçün)