is. Küləş olan yer, küləş, tökülmüş yer; kövşənlik. Biçilmiş tarlaların küləşliyindən bildirçinlərin … səsləri gəlirdi
is. İşıq düşmək üçün tikilinin (əsasən, dəyənin) damında baca, işıq yeri; işıqlıq
is. [ər.] 1. bax ailə 1-ci mənada. Bir külfətdə dörd nəfər uşaq var… C.Məmmədquluzadə. [Qafar:] Pinəçilik edib yeddi baş külfətin ruzisini bir tövr il
sif. Ailə daxilində baş verən, ailədə olan. Külfətarası söhbət
sif. Külfəti olan, arvad-uşağı olan; ailəli. Külfətli adam
zərf Bütün ailə birlikdə, bütün külfət bir yerdə; ailəliklə. Külfətliklə gəzməyə getmək
sif. Külfəti, ailəsi olmayan, arvad-uşağı olmayan, evli olmayan; ailəsiz
is. Külfəti, ailəsi, arvaduşağı olmama; külfəti olmayan adamın halı
is. [fars.] köhn. 1. Odunla qızdırılan hamamın odluğu, ocağı. Külxanı təmizləmək. – Bir yetim tifildi baldırı açıq, başı keçəl; Mənzili şamü-səhər köh
[fars.] bax külxan 1-ci mənada. Ata-ana sözünə baxmayan külxanada yatar. (Ata. sözü)
bax külxançı. Yaşıllaşmaqda olan düzlükdən ara-sıra ötən qatarlar tüstülü kösöv gəzdirən külxanaçılara bənzəyirdi
is. köhn. Külxanada işləyən adam, hamam ocaqçısı
is. Papiros külünü və kötüyünü tökmək üçün xüsusi qab. Yusif papirosu axıra qədər sümürüb külqabıya atdı
[ər.] 1. Bütün, cümlə, cəmi; bütöv, tam halda; ümum, ümumiyyətlə. Bir küll halında. – Bəli, biz burada Mozalan kəndinin xəstəliyi olan sümük azarından
1. “Külləmək”dən f.is. 2. sif. Qaynar kül içərisində bişirilmiş. Külləmə kartof
f. 1. Kül tökmək, kül sərmək. Ləkləri külləmək. Ağacların dibini külləmək. 2. Lavaşı yandırmamaq üçün saca, hisdən qorumaq üçün qazana və s
“Küllənmək”dən f.is
məch. 1. Üstünə kül tökülmək, külə batmaq, küllə dolmaq. Xörək küllənmişdi. 2. qayıd. Külə dönmək, kül olmaq
“Külləşmək”dən f.is
f. Yanıb külə dönmək, yanıb kül olmaq. Köz külləşdi
sif. [ər.] Saysız-hesabsız, çoxlu, çox. Külli zərər. Külli məbləğ. Külli miqdar. Külli qoşun
is. [ər.] Bir yazıçı və ya alimin çap edilmiş bütün əsərlərinin toplusu. M.F.Axundzadənin külliyyatı
sif. 1. Külə bulaşmış, külə batmış, içində kül olan. Küllü çörək. 2. Tərkibində kül olan. Bitkiləri küllü su ilə dezinfeksiya etmək
is. 1. Kül tökülən yer. Toyuqlar küllükdə eşələnir. – Külü küllükdən götür. (Ata. sözü). Zibil təpə olsa, küllük dağ olmaz; Yel əsəndə alçaqlara endir
is. zool. Siyənək fəsiləsindən yeyilən balıq
is. məh. Yaş baramanı sıxıb qurutmaq üçün çən
sif. Kül rəngində olan; boz
sif. xüs. Külü təmizləməyə xidmət edən. Kömür tökülən baca, kültəmizləyən bacadan bir qədər hündürdə olur
sif. 1. k.t. Bozumtul-ağ. Külü torpaq. 2. Kül rəngində olan, kül rənginə çalan; boz, külrəngi. Külü parça
is. Dağ, qaya dibində oyuq yer, balaca mağara. Ay Pası, kafir çoxdan bizim yuxarı qayanın külüfündə yaşayır
is. Daş çıxarma və torpaq qazıma işlərində istifadə edilən bir ucu sivri, o biri ucu isə enli alət. Külünglə yer qazımaq
is. Külünglə işləyən, külüng işlədən, torpaq qazıyan fəhlə. Külüngçülər başladılar minarənin dibini qazımağa
“Külüngləmək”dən f.is
f. Külünglə qazımaq, külünglə əzmək (torpağı, kəsəyi və s.-ni). [Qadir] …bir az o yanda torpaq qazıyanlara yaxınlaşıb yeri külüngləməyə başladı
“Külünglənmək”dən f.is
məch. Külünglə qazılmaq, külünglə əzilmək (torpaq, kəsək və s.). Bağ külünglənmişdi
is. dan. Barama, barama qurdu
bax künbəz. Bu fikirdə ikən gözümə bir kümbəd dəydi. S.S.Axundov
bax künbəzli. Tamam üstü kümbədli bir köhnə məzar tapır və içində gizlənir. S.S.Axundov
məh. bax baramaçı 1-ci mənada. [Heydər bəy:] Ərz elədim ki, naçalnik, heç vaxt Cavanşirdən kotançı və kümçü görünməyib
bax baramaçılıq. Kümçülüklə məşğul olmaq
bax kümçü
bax kümçülük
is. Küm saxlamaq üçün qarğıdan, ağacdan və s.-dən düzəldilmiş qəfəsəli yer, tikili. Kümxananı qaydaya salmaq
is. zool. Ağacları qurudan qurd, zərərverici cücü
is. [fars.] Bucaq, guşə. Şkafın küncü. Küncə çəkilmək. – Arvad ələyi gətirəndən sonra Qurban oturdu otağın bir küncündə və başladı gəci ələməyə
is. 1. bax künc. Otağın fərşi çoxdan bəri süpürülməmişdi: küncbucağı, tavanı hörümçək toru basmışdı. M
sif. Küncü, tini olan