“Keçirtmək”dən f.is
bax keçirmək1. Bülbül, keçirtmə bağda qəflətdə ömrünü. S.Ə.Şirvani. Keçənlərdə Qafqaz kəndlərindən birində bir neçə vaxt günlər keçirtdim
sif. Seyrək və uzun saqqalı olan. Keçisaqqal, çəlimsiz bir tələbə aramla deyirdi… Çəmənzəminli. // İs
“Keçmək1”dən f.is
“Keçmək2”dən f.is
f. Sönmək. Lampa keçdi. Qaz keçdi. – Od yandı, odu keçdi; Qəlyanın odu keçdi; Aç gözün, qafil ovçu; Maralın, odu, keçdi
f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək, addımlayaraq irəliləmək, yer dəyişmək, ötüb getmək. Yolla keçmək. Səki ilə keçərkən yoldaşımı gördüm
f.sif. Sönmüş, söndürülmüş. Keçmiş ocaq. Keçmiş lampa. – Keçmiş kösövü zor ilə yerə vuranda qığılcım saçılan kimi, dərvişin gözləri məşəlləndi
1. f.sif. Ötən, keçən, ötmüş. Keçmiş gün. Keçmiş dövr. – Keçmiş vaxtlarda dəftərxanalarda qulluqçuların gündə biri idarə bağlanandan sonra qalıb, təci
is. [ər.] 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil
bax kef 2-ci mənada. ◊ Kef(də)-damaqda olmaq – bax kefdə olmaq (“kef”də). O vaxt xanların dəmi hələ saz idi, xanlar gələcəklərini bilməyib, öz kefləri
bax kef 1-ci mənada. [Kərbəlayı Qubad:] Ağanın kefi-əhvalı necədir? Ü.Hacıbəyov. Tahir … həm Nərgizin özünün, həm də ata-anasının kefini-əhvalını soru
[yun.] zool. Yanlardan basıq, uzun bədəni olan dəniz balığı
cəm. zool. Kefal və bəzi başqa balıqların daxil olduğu fəsilə
bax kefçi. Bu adamın hərəkətindən və simasından gəncliyində çox igid və kefcil bir dəliqanlı olduğu anlaşılırdı
is. Kef çəkməyi sevmə, vaxtını kefdə keçirmə, içkiyə aludəlik. [Mirzə Cəmil:] [Paşa bəyi] öldürsə, elə bu kefcillik öldürəcək
is. və sif. 1. Vaxtını kefdə keçirən, kef çəkməyi sevən adam; kefcil. …Teymur ağa həm məşhur kefçi, həm də nüfuzlu və vurubyıxan cavanlardan idi
is. [ər. kef və fars. xanə] Kef çəkilən yer, kef yeri
is. Qatığa oxşar, süddən qatı qidalı içki
“Kefləndirilmək”dən f.is
məch. İçki və s. içirdilib kefli edilmək; sərxoşlandırılmaq
“Kefləndirmək”dan f.is
icb. İçki və s. içdirib kefli etmək; sərxoşlandırmaq
“Keflənmək”dən f.is
f. İçib məst olmaq, kefli hala düşmək; sərxoşlanmaq. [Mozalanbəy:] Gördüm qarabağlıdır, bərk keflənib
sif. 1. İçki içərək keflənmiş; sərxoş. Kefli adam. – Rəşid bəy bərk kefli idi, ona görə də nə dil aça bildi, nə bir söz dedi, ancaq zarıldayıb zıqqıld
bax kefçi 2-ci mənada. Biri kefli-damaqlı; Birinin ömrü boyu; Nəsibi hicran oldu. H.Arif
zərf Kefli halda, sərxoş halda
is. Kefli adamın halı; sərxoşluq, məstlik
sif. 1. Yüngül xəstə, naxoş, azarlı. O dəm deyir biri dustaqların: – Bəradərlər! Nə var, neçün belə kefsiz, fikirlisiz yeksər? A
zərf Kefsiz halda, kefsiz bir tərzdə, qəmgincəsinə, pərişancasına. Bir gün işdən qayıdan zaman Cəmilə xanım kefsizcəsinə Əhmədi qarşıladı
“Kefsizləmək”dən f.is
f. 1. Yüngül xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq. Uşaq kefsizləyib. 2. məc. Kədərli və pərişan olmaq, qəmginləşmək, məyuslaşmaq
“Kefsizləndirmək”dən f.is
icb. 1. Yüngül xəstələnməsinə, naxoşlamasına, azarlamasına səbəb olmaq. Uşağı soyuğa verib kefsizləndirmək
is. 1. Azca xəstəlik, naxoşluq. 2. məc. Əhval pozğunluğu; pərişanlıq, qəmginlik, məyusluq, pərtlik. Arvad Zeynalı bu axşam kefsiz gördü, lakin bu kefs
[ing. cake, cəmi cakes] Yumurta, şəkər vurulmuş, kişmişli xəmirdən bişirilən, şirin çörək növü. Qozlu keks
[alm.] Mətbəə hürufatı ölçüsü
[alm.] Müəyyən qaydada düzülmüş çəlikləri ağac şarla vurub yıxmaqdan ibarət oyun. Keql oynamaq. // Həmin oyunda işlədilən çəliklər
cəm. Qədim zamanlarda Qərbi Avropada yaşamış tayfalardan biri. □ Kelt dilləri – Hind-Avropa dilləri ailəsi qruplarından biri
[ing. əsli Avstraliya dilindən] zool. Qabaq ayaqları qısa, dal ayaqları uzun, hoppana-hoppana gəzən, hərəkət edən kisəli heyvan (Avstraliya və Yeni Qv
[rus. əsli fr.] Günlüyü olan yumşaq kişi baş geyimi. Drap kepka. Qara kepka. Kepkasını çıxarmaq. – Nimdaş kepkasını çıxardıb yaş əlini başının dazına
sif. Başında kepka olan, başına kepka qoymuş. Kepkalı oğlan
[yun.] Dulusçuluq məmulatı; saxsı istehsalı; dulusçuluq. Keramika istehsalı
[yun. keras – buynuz] Buynuz, yun, lələk, saç və s.-də olan zülali maddə
[yun. keras – buynuz] tib. Gözün buynuz qişasının iltihabı
[rus.] Ağ neftlə yanan qızdırıcı cihaz – səssiz primusun bir növü
[fars.] bax keşməkeş. Tab etməyib keşakeşi-sevdayə; Fərhad dağa qaçdı, Məcnun səhrayə. Q.Zakir
is. Qarovul, güdük; qoruma. □ Keşik çəkmək – 1) qarovul çəkmək, bir obyekti qorumaq. Dəlilər … dağın dörd tərəfində keşik çəkərdi