f. xüs. Qaz halına gəlmək, qaza çevrilmək
sif. 1. İçərisində qaz olan. Kəndin yaxınlığında olan qazlı torpaqların alovunda yandırılan daş karxanasının xırda tozları Suraxanını əhəng yuvasına ç
is. geol. Qazlı şeyin halı, içində qaz olma
[ing.] xüs. Sıxılmış neft qazının təzyiqi ilə quyudan neft çıxaran qurğu
is. Yeraltı daxma, yerin altında qazılmış müvəqqəti, ya daimi ibtidai ev, yaşayış yeri. Gecədən xeyli keçmiş, yeraltı qazmada qırıq bir şam işığında U
1. “Qazmaq1”dan f.is. Qazma texnikasının inkişafı. 2. sif. Oyulmuş, həkk olunmuş. Qazma möhür. Qazma naxış
is. Qazma qazan fəhlə, mədən quyusu qazan fəhlə; şaxtaçı. Qazmaçılar əyilib quyuya baxdıqdan sonra: – Bu quyu qarın sallayıb, indicə uçacağam deyir
is. Qazmaçı sənəti, qazma işi
is. məh. Yer qazmağa məxsus alət. Əlisa yarızarafat, yarı ehtiyatla hərlənib qazmadüsər, bel, balta, kərki, mişar və qeyri karastı toplanmış anbara gi
f. 1. Hər hansı bir alət ilə torpağı qaldırıb yeri oymaq, oyuq açmaq, dərinləşdirmək, çuxurlaşdırmaq
is. Bişmişin, qazanın, qabın və s.-nin dibinə yapışıb bərkişmiş hissəsi, qazılıb çıxardılan ən sonuncu hissəsi
kiç. Nazik qazmaq, kiçik qazmaq
“Qazmaqlanmaq”dan f.is
f. Qazmaq tutmaq, qazmaq bağlamaq, dib tutmaq. Qazanın dibi qazmaqlandı
sif. Qazmağı olan, qazmaq bağlamış. Qazmaqlı aş. Qazmaqlı quymaq
is. Qazılmış yer, çuxur yer; qazıq, çuxur. Təpənin dibindəki bulağın üstünə endim, əl və üzümü yuyub qaznağın qırağında oturdum
[fr. qaz və lat. generator] Bərk və ya duru yanacağı qızğın qaz halına salmaq üçün aparat
sif. xüs. Qazogeneratoru olan. Qazogeneratorlu yük avtomobili
[xar.] Neftin distilləsindən və ya neft qazının mayeləşdirilməsindən alınan duru yanacaq, yaxşı təmizlənməmiş benzin
[fr.] Bağlarda, parklarda və s. yerlərdə bəzək üçün əkilmiş və başı dümdüz kəsilmiş ot sahəsi. Bulvarların qazonları
is. Qaz və neft sözlərinin birləşməsindən yaranan söz
is. xüs. Laboratoriyalarda və s.-də müxtəlif qazları toplamaq, saxlamaq və həcmlərini ölçmək üçün cihaz
“Qazsızlaşdırılmaq” dan f.is
məch. Qazsız hala gətirilmək, qazdan təmizlənmək
f.sif. 1. xüs. Qazsız hala gətirilmiş, qazı çıxardılmış. 2. hərb. Zərərsiz hala gətirilmiş, qazdan təmizlənmiş
xüs. “Qazsızlaşdırmaq” dan f.is
f. 1. xüs. Bir şeyin içində olan qazları müxtəlif vasitələrlə çıxarmaq, onu qazsız etmək. 2. hərb. Mexaniki və kimyəvi üsullarla zəhərləyici maddələri
“Qazsızlaşmaq”dan f.is
f. xüs. Qazsız hala gəlmək, qazı boşalmaq, qazı uçmaq (çıxmaq)
is. bot. Zanbağa oxşar bəzək bitkisi. Qazsoğanı cinsinin çiçək yanlığı altı sərbəst yarpaqdan təşkil olunmuşdur, yarpaqlar içəri tərəfdən sarı rəngli
“Q” hərfinin və bu hərflə işarə olunan səsin adı
[ər.] 1. Hazır və göz önündə olmama; qaiblik. □ Qeyb etmək – itirmək, əldən çıxarmaq. Hərgah siz buna razılıq versəniz, burada qeyb edə biləcəyiniz bu
is. [ər.] 1. Birinin (özü olmadığı halda) haqqında danışma, yaxud əleyhinə söz söyləmə, dalınca danışma
sif. Qeybət etməyi sevən
is. Qeybət edən, dalca danışan, dedi-qoduçu. [Bahar Mahmuda:] Mən tənbələm? Mən qeybətçiyəm? Ə.Haqverdiyev
is. Qeybətçi adamın xasiyyəti, söz gəzdirmə xasiyyəti, dedi-qoduçuluq
is. [ər.] Fikir, qayğı, narahatlıq, əndişə. Ah, bilməm neyləyim, qurtulmaq olmaz qeyddən. Füzuli. Sabira! Ey əsiri-qeydibəla! Şeirdir gərçi şiveyi-şüə
is. [ər.] 1. Qısa surətdə yazma. Bloknotda edilən qeydlər. – …Gözləri yazı stolunun üstündəki qeydlərinə sataşdı
is. Qeyd edən, siyahıya alan; idarəyə gələn və oradan göndərilən kağızları dəftərə qeyd edən işçi
is. Qeydçi vəzifəsi və işi
is. fiz. Hər hansı bir hadisəni qeyd edən cihaz
sif. [ər. qeyd və fars. …keş] Qeydə qalan, qayğı çəkən, diqqətli, mehriban. Qeydkeş ata. – Yaraları qeydkeş əllərlə sarınıb sağalan döyüşçülər xəstəxa
is. Qeyd çəkmə, qeydə qalma, qayğıya qalma; qayğıçılıq. Qeydkeşlik göstərmək. Ata-ananın öz övladlarına qarşı qeydkeşliyi
sif. Qayğılı, qayğısı olan, hər bir şeyin fikrini çəkən
sif. 1. Qayğısı, fikri, dərdi, qəmi olmayan; hər şeyi qulaqardına vuran; laqeyd. O, çox qeydsiz adamdır
zərf Heç bir şərt olmadan, heç bir məhdudlaşdırıcı şərt olmadan; sözsüz. Qeydsiz-şərtsiz təslim olmaq
is. Qeydsiz adamın halı; qayğısızlıq
[ər.] bax qeyri 3-cü mənada. Edəsən qeyr ilə seyri-gülüstan; Xəstə Zakir qala külxan içində. Q.Zakir
is. [ər.] 1. Vətən, xalq, ailə namusu; ən əziz və müqəddəs sayılan bir şeyin təəssübünü çəkmə, şərəfini, heysiyyətini qoruma
sif. və is. [ər. qeyrət və fars. …keş] Qeyrət çəkən; vətən, xalq, ailə namusu çəkən (adam)