bax sarılı. Sübhdən axşamadək Səməd ağaca sərili çığırardı, bağırardı və ağzına gələni də qardaşına deyərdi
sif. Sərilmiş. Sərili paltar
“Sərilmək2”dən f.is
“Sərilmək1”dən f.is
f. 1. Əl və ayaqlarını açıb uzanmaq. Divana sərilmək. Xalça üstünə sərilmək. – Qucağı uşaqlı arvadlardan bir neçəsi özündən gedib, qarın üstünə sərilm
bax sarınmaq. Qaraqaş tilsimli qılıncnan əjdahanı quyruğunnan yaraladı. Əjdaha dönüb sərildi Qaraqaşa
“Sərimək”dən f.is
f. 1. bax sarımaq 2-ci mənada. Əlini sərimək. Belini sərimək. – Kazımın başını səriyib bir tərəfə yıxmışdılar
sif. 1. Az soyuq, ilıq ilə soyuq arası. Sərin hava. Sərin su. Sərin çeşmə. Sərin meh. – İtlər, çobanlar meşələrə, sərin kölgələrə çəkilmişdilər
sif. Bir az sərin, az sərin, bir az soyuq. Sərincə bir axşam. Sərincə yer tapıb oturmaq. – Evinin qabaq tərəfi eniş dağdır, dal tərəfi şəhərə baxır
is. Otaqda, binada sərinlik yaratmaq üçün cihaz, qurğu; ventilyator. Sərinkeş bayırdan havanı çəkib süzgəcdən keçirərək soyudur, sonra isə ventilyator
sif. Sərinlik verən; soyuq. Sərinlədici içkilər
“Sərinləmək”dən f.is
1. f. Sərin olmaq, sərin düşmək. Axşamüstü hava sərinlədi. 2. bax sərinlənmək. [Nuriyyə:] Mən arxın büllur kimi duru suyu ilə üzümü yuyub sərinlədim
“Sərinlənmək”dən f.is
məch. Sərində oturmaq, yaxud sərin su içmək, sərin su ilə yuyunmaq və s. ilə özünü sərinlətmək, hərarətini azaltmaq
sif. Sərinlik yaratmaq, sərin etmək üçün işlədilən. Sərinləşdirici içkilər
“Sərinləşdirmək”dən f.is
bax sərinlətmək
“Sərinləşmək”dən f.is
1. Bax sərinləmək. [Pəri Cadu:] Sən də get içəri, su töksünlər, əl-üzünü yu, bir az sərinləş. Ə.Haqverdiyev
“Sərinlətmək”dən f.is
f. 1. Sərin etmək, sərinləşdirmək. Yağış havanı sərinlətdi. – [Ağaclar] qəsrin alçaq hasarının dibində bitdikləri üçün qəsrin həyətini sərinlətmək vəz
is. 1. Sərin hava. Sərinlik düşmək. – Bir az əvvəl yağmış yağışdan sonra havada sərinlik və rütubət hiss olunurdu
is. [fars.] Bir işə bələdlik, bir işi bacarma; təcrübə, bacarıq. Bağ işlərində səriştəm yoxdur. Ovçuluqda səriştəsi var
sif. Səriştəsi, bacarığı, təcrübəsi olan, bir işə bələd olan. Əkinçilikdə səriştəli aqronom. Dülgərlikdə səriştəli adam
sif. Bir işdə səriştəsi, bacarığı, təcrübəsi olmayan, bir işə bələd olmayan. Səriştəsiz adam
[fars.] bax dikbaş
is. [fars.] Böyük qoşun birləşmələrinin başçısı; komandan. Əyinlərinə dəmir geyim geymiş sərkərdələr öz dəstələri ilə bərabər küçələrə çıxmışdılar
is. Sərkərdə vəzifəsi, böyük qoşun hissələrinə başçılıq etmə; komandanlıq. Bu möhtəşəm qalanı hədələyən orduların ən böyüyünə o, sərkərdəlik etmişdir
is. Tənə, qaxınc, töhmət, məzəmmət, danlaq. Özüm də bilmirəm, nədir günahım; Başıma yer-yerdən sərkilər yağır
is. [fars. sər və ər. lövhə] Əsərin və ya qəzetin başda yazılan qısa adı; məqalənin adı; başlıq. Birinci hissənin sərlövhəsi
sif. Sərlövhəsi olan, sərlövhə qoyulmuş. Sərlövhəli məktub. – Bu şeir Lermontovun “Mələk” sərlövhəli mənzuməsinə nəzirədir, – dedim
is. [fars.] Bir şey üçün qoyulan və ya lazım olan pul, maya; kapital. [Hacı Fərəc:] …Həmin o sərmayədir məni dəlidivanə eyləyən
is. və sif. Sərmayəsi olan, varlı, dövlətli; kapitalist
is. Sərmayə sahibliyi; varlılıq, dövlətlilik. [Mahmud bəy:] Hacı! Belə müsibətlərə bais sərmayə və sərmayəçilikdir
[fars.] bax sərmayəçi
bax sərmayəçilik
“Sərmək”dən f.is
f. 1. Bir şeyi qurumaq üçün ip və s. üzərinə salmaq. Xalçaları yuyub sərmək. – Qız anasının yuduğu paltarları sərmək üçün dam üstünə çıxmışdı
is. [fars.] Misdən, saxsıdan və s.-dən qayrılmış ağzıgen bir və ya iki dəstəli qab. Sərnic dolu süd. Sərnici yağla doldurmaq
is. [fars.] 1. köhn. Yuxarı başda əyləşən. 2. Müxtəlif nəqliyyat vasitələrində hərəkət edən insanlar
is. [fars.] köhn. Böyük məclisi, toyu və s.-ni idarə edən adam; ayaqüstü. Məclisin sərpayısı. – Toy gecələrini idarə edənə sərpayı deyərdilər
is. köhn. Toyda, məclisdə və s.-də qonaqlara xidmət etmə; ayaqüstü. Məclisdə sərpayılıq etmək
f. Bədəndə yumşaq toxumaların zədələnməsi; yıxılmaq, dartınmaq
is. [fars.] 1. köhn. Baş örtüyü, örtük. Gəncin sərpuşu niqab qarışıq [Beyrəyin] qoltuğunda qaldı. M.Rzaquluzadə
is. [ər.] Yəhər və sair qoşqu ləvazimatı qayırıb satan adam. [Bir kişi:] Yoldaşımın adı Məşədi Səttardır
is. Sərrac işi, sərrac peşəsi, sənəti. Usta Zeynal sərraclıq etməklə külfətini bir tövr dolandırırdı
is. [ər.] 1. Müəyyən faizlə pul dəyişməklə məşğul olan (adam). …Kağızlarını yoxladığım zaman sərrafların yanında yüz min tümən əmanət pul qoyulduğunu
is. Sərraf (1-ci mənada) işi, peşəsi, sənəti. [Hacı Rəcəbəli:] Bu qəzvinli Şeydadır ki, gündüz sərraflıq elər, gecə əyyarlıq