is. Azərbaycan xalq aşıq yaradıcılığında mövzusu məişətdə olan əhvalatlardan alınmış məzhəkəli janr. Ortaboylu, əsmər bənizli, daima gülərüzlü Firuzə
is. dan. İflic
sif. Əsmər, qarabuğdayı. Qarayağız qız. Qarayağız oğlan. – İçəridən qarayağız, ortaboylu bir gənc gülə-gülə: – Araz, sən bu yerləri çoxmu sevirsən? –
sif. dan. İstədiyindən əl çəkməyən, tutduğunu buraxmayan, qır-saqqız olub adamı təngə gətirən. Qarayaxa adam
is. dan. İstədiyindən əl çəkməmə, tutduğunu buraxmama, təngə gətirmə; qarayaxa adamın xasiyyəti. Qarayaxalıq eləmək
is. dan. İnsan və ya heyvanda öldürücü bir yara
sif. Qarabəniz, qarayağız. Kəlbalı alçaqboylu, gödək qılçaları xeyli içəriyə əyilmiş, qarayanıq bir adam idi
bax qarayağız. Şahnisə xanım qızının qarayanız çöhrəsində dolaşan fərəh və nəşəni fəxr ilə seyr [edirdi] Çəmənzəminli
is. Qaramalda, atlarda, qoyunlarda olan, bəzən də insanlara keçən yoluxucu azar. [Xavər:] Barmaqları tökülsün o müəllimin! Əllərinə qarayara çıxsın on
sif. dan. Daima xəstə olub yatağından durmayan
is. dan. Yatalaq, tif
is. Hər şeyi qurudub xarab edən şiddətli isti və quru külək. Yağmadı yağış, bitmədi bir danə, nə borcum? Əsdi qarayel çəltiyə, bostanə, nə borcum? M
sif. məh. Yəhər qoyulmamış, çullu
is. bot. Mədəni çoxillik yonca bitkisi
sif. Yerişi o qədər yaxşı olmayan və yorğasını bəzən azdıran. Qarayorğa at
is. mus. 1. Zil səsli zurna növü. …Azərbaycan tarixini nəzərdən keçirsəniz görərsiniz ki, vaxtı ilə qarazurna müharibə musiqi alətlərindən biri olmuşd
is. köhn. Qarı xüsusi yerlərdə saxlayıb yayda satan adam
is. bot. Yazın əvvəlində qar əriyən kimi açılan ağ çiçək; qargülü, xəccəgülü. Uşaqlar qarçiçəyi və novruzgülü dərməyə getdilər
is. 1. Bir ata-anadan, yaxud yalnız bir atadan və ya bir anadan olan oğulların bir-birinə, yaxud bacısına nisbətən hər biri
zərf və sif. Qardaş kimi, ən yaxın bir dost kimi, səmimi olaraq. Qardaşcasına söhbət etmək. Qardaşcasına münasibət
“Qardaş”dan oxş
is. 1. Kiçik qardaş, yaşca balaca qardaş. 2. məc. Nəvazişlə müraciət. …Beşikdə qoyub getdigim qardaşcığımmısan? “KitabiDədə Qorqud”
is. məh. Xalq təbabətində işlənən bir bitki və onun çiçəyi
is. 1. Qardaşın qızı. 2. Yaşlı adamın yad qıza müraciəti
1. “Qardaşlaşmaq”dan f.is. 2. is. Müharibə edən orduların əsgərlərinin imperialist müharibələri əleyhinə etiraz əlaməti olaraq bir-biri ilə yoldaşcası
f. Qardaş kimi səmimi olmaq, yaxın olmaq. Kiçik quşlar cəh-cəh vurub qonurkən ağaclara; Hər bir nəğmə “qardaşlaşmaq” səsləridir, sanıram
is. 1. Qardaşlar arasındakı yaxınlıq və münasibət. □ Qardaşlıq etmək – səmimi dost olmaq, kömək etmək
is. 1. Qardaşın oğlu. Qardaşoğlun harada işləyir? 2. Yaşlı adamın özündən kiçik oğlana müraciəti. [Dəyirmançı:] Bilirsən, qardaşoğlu, beş qızım var, T
[fr.] 1. Paltar şkafı. [Əbdüləli bəy:] Biz orasını ərz edirik ki, piano, qarderob kimi alət və əsbabi-qərbiyyə ilə çaxça və kasa kimi aləti-şərqiyyə b
is. [ər.] köhn. 1. Oxucu, mütaliəçi. Niyə bəs belə bərəldirsən, a qare, gözünü? Yoxsa bu ayinədə əyri görürsən özünü? M
is. [ər.] Bir ölkəni, xalqı, camaatı soyma, var-yoxunu zorla əlindən alma; çapqın, çapovul, talan. Avarın qaniçən xanı Bayan, bulqarları məğlub edərək
bax qarətgər. Çar jandarmeriyası və çar polisləri Bakı şəhərini qarətçilərə, quldurlara, adamöldürənlərə tapşırmışdı
bax qarətgərlik
is. [ər. qarət və fars. …gər] Qarətlə məşğul olan adam; soyğunçu, çapovulçu, talançı, quldur. Məktəb dediyin qeydidilü bəndi-zəbandır; Qarətgəri-candı
is. Çapqınçılıq, soyğunçuluq, talançılıq, çapovçuluq, quldurluq
is. Uşaqların qardan qayırdıqları top, yumru. Həvəsim yox məscidə getməyə, neynim, a bacı? Qoy gedim küçədə qargülləsi oynum, a bacı! M
is. Leş və böcəklərlə qidalanan iri, döşü boz qara quş. Qarğanın səsi çıxanda qar gələr. (Ata. sözü)
is. bot. Aran yerlərdə yayılmış yeyilən bir bitki
is. 1. Qapını içəridən kilidləmək üçün qarmaq, ucuəyri dəmir. 2. tex. Dəmir və s.-ni əymək üçün xüsusi quruluşlu kəlbətin
sif. dan. Burnunun ucu qabağa uzanmış, biçimsiz burnu olan. [Hacı] sizin bildiyiniz qarğaburun, muncuqgöz, təkəcə saqqal hacılara bənzəməz
is. dan. Yalnız bir neçə adam arasında anlaşılan uydurma şərti dil. // Heç kəsin anlamadığı dil. Mən ondan söz soruşuram, o mənə qarğadili danışır
is. köhn. dan. Torpaq altında tapılan yarımşəffaf kristal maddə. …Zikr olan şeylərdən savayı hər bir əkin yerində gərək qeyri daşlardan əmələ gələn şe
is. dan. Çox səs-küy olan yer; bazar. □ Qarğalıbazar salmaq – səs-küy salmaq, bazar açmaq. [Nəriman:] Nə qarğalıbazar salmısınız? İ
bax qarğımaq. Yeri, gözəl, yeri, sənə qarğamam; Ölənədək işin ahü zar olsun! Xəstə Qasım. [Əzim baba:] Mən elə hər zaman bu qırğını törədən mazarata q
f. Qarğınmaq. Aldılar yarı əlimdən; Qarğana-qarğana (z.) getdi. Aşıq Abbas
is. bot. Dağlıq yerlərdə bitən zəhərli bitki (ot)
is. məh. Alça, qaysı və gavalı ağaclarının budaq və kötüklərindən sızan yapışqan maddə, şirə, kitrə
is. məh. Çöldə və bağlarda bitən soğana bənzər yabanı bitki
is. dan. Qalmaqal, dava, səsküy. [Dədə Qorqud:] Oğul, Qarçar, nə qarğaşa edərsən? “Kitabi-Dədə Qorqud”
is. Qarışıqlıq, hərc-mərclik; səs-küy, haray, çaxnaşma, araqarışma. İclasda qarğaşalıq daha da şiddətləndi