sif. İqtidarsız, gücsüz; zəif, aciz, bacarıqsız. Hacı əfəndi … hətta məclis üzvlərinin ikisini də qüdrətsiz və cahil mollalardan təyin elətdirib ki, s
is. İqtidarsızlıq, gücsüzlük, taqətsizlik, qüvvətsizlik; acizlik, zəiflik, bacarıqsızlıq
bax qüdsiyyət. Qulam müəllim yaşaran gözlərini təsəvvürünə gətirir, burada bir ülvilik və qüdsilik görürdü
is. [ər.] tənt. Müqəddəslik, təmizlik, paklıq. [Yanardağ:] Cavab ver, odlar gəlini! Axır, bütün ümid sənin qüdsiyyətindədir
is. [fars.] klas. Gurultu, çaxnaşma, səs-küy, mərəkə. Afaqə düşdü qülğülə hüsnündən, ey qəmər! Nəsimi
is. [ər.] 1. Sütunşəkilli uca tikili, bina və s. Qüllənin zəngi vurdu. Paraşüt qülləsi. Televiziya qülləsi
sif. Qülləsi olan. Qülləli ev
sif. Qüllə kimi, qülləyə oxşar, qüllə şəklində. Qülləvari bina
[ər.] bax qumquma 1-ci mənada
is. [ər.] dilç. köhn. Burun səsi, burunda tələffüz olunan səs
is. [ər.] Qaraqarğa (klassik şeirdə gözəllərin qara saçı buna təşbeh edilirdi). Xalın üzündə buğda, başında saçın qürab
is. [ər.] 1. Yad ölkədə, yad yerdə olma, vətənindən uzaq ölkədə və ya yerdə olma; qəriblik. Qürbət aləmi, yar fəraqi məni aldı… Heyran xanım
is. Qürbətdə yaşayan adam, özgə yerlərdə, öz vətəni xaricində yaşayan adam
sif. [ər. qürbət və fars. …keş] Qürbət çəkən, ömrünü qürbətdə keçirən. Təbriz müsəlmanlarının çoxu belədir… Qürbətkeş olurlar
bax qürbət 1-ci mənada. Ey mənim tək göz yaşını saçanlar; Qürbətlikdə ciyər qanın içənlər. M.V.Vidadi
sif. və is. [ər. qürbət və fars. …zədə] Qürbətə düşmüş, vətənindən uzaq düşmüş, qürbət keçirən; qəriblikdən yorulmuş, usanmış
is. [ər.] Püşk. [Cəmaləddin:] Artıq təxir zamanı deyil, qardaşlar, qətli icra etmək üçün fədai təyin olunacaq
[ər.] bax qürrəli. Nə qürrəsən bu vəfasız həyata, ey xacə; Nihayət oldu bu şəb, ömrdür çiraği-səbah. S
“Qürrələnmək”dən f.is
f. Əsassız və boş bir şeyə arxalanaraq qürurlanmaq, güvənmək; iftixar etmək, lovğalanmaq. Boş yerə qürrələnməkdən nə çıxar? – Bu sözü elə övrət ağzına
sif. Məğrur, kibrli, iddialı, təşəxxüs satan, lovğa. Qürrəli adam
is. [ər.] Batma, üfüqün altına keçib görünməz hala gəlmə. Günəşin qürubu. Qürub vaxtı. – Günəş qürubunun qırmızı buludları günbatan tərəfi … bürümüşdü
is. [ər.] 1. İftixar, mənlik hissi, təmkin. Yenilməz qüvvətlə vur zərbəni, vur! Gözlərində təmkin, alnında qürur
“Qürurlanmaq”dan f.is
f. Boş-boşuna qürrələnmək, iddialanmaq, təşəxxüs satmaq
sif. 1. Məğrur, öz mənliyini, cəmiyyətdə öz rolunu, üstünlüyünü hiss edən. O, öz zindanını uçurtmuş bir məhbus, ölkəsini xilas etmək üçün ölümə gedən
is. [ər.] din. Çimmə, yuyunma. □ Qüsl etmək – çimmək, yuyunmaq. Bir çeşmə yana olub rəvanə; Qüsli-bədən eylərəm bəhanə
is. [ər.] Qəm, kədər, hüzn, ürək sıxıntısı, fikir, dərd. [Hacı Qara:] Durum gedim evə, tədarükümü görüm, … yoxsa qüssədən dərdəcər ollam! M
“Qüssələndirilmək” dən f.is
məch. Kədərləndirilmək; kədər, qəm-qüssə verilmək
“Qüssələndirmək”dən f.is
f. Kədərləndirmək, qəmləndirmək, dərdləndirmək; dərd vermək; kədərlənməsinə, qəmlənməsinə, dərdlənməsinə səbəb olmaq
“Qüssələnmək”dən f.is
f. Kədərlənmək, qəmlənmək, dərdlənmək, fikir çəkmək. Tamam mənə yanaşıb dedi: – Heç qüssələnmə, doqquz aydan sonra yenə gələcəksən, burada şad görüşəc
sif. Kədərli, qəmli, məhzun, həzin; dərdli. Xeyli uzaqdan qüssəli bir mahnı səsi gəlirdi. M.Hüseyn. Bu il solğun və qüssəli bir gəlini andıran payızda
is. Qüssəli və kədərli hal; qəmlilik, kədərlilik, məhzunluq
sif. Qayğısız, dərdsiz, qəmsiz, kədərsiz; dərdi, qəmi, fikri olmayan
is. Qayğısızlıq, dərdsizlik, kədərsizlik, qəmsizlik
is. [ər.] 1. Eyib, nöqsan, çatışmayan cəhət, çatışmazlıq. Xoş gəlibdir, xoş saatda cahana; Yox gözəlliyinə qüsur, bahana
sif. 1. Bir eybi, nöqsanı, qüsuru, çatışmazlığı olan; eyibli, nöqsanlı. Qüsurlu mal. // Bitməmiş, natamam, yarımçıq
is. 1. Qüsuru, nöqsanı, eybi, təqsiri, günahı, qəbahəti olma. 2. Qüsurlu şeyin halı: yarımçıqlıq, natamamlıq
sif. və zərf Heç bir qüsuru, eybi, nöqsanı, çatışmazlığı olmayan; nöqsansız, mükəmməl, müntəzəm. Qüsursuz iş
is. Qüsursuz şeyin, adamın hal və keyfiyyəti; eyibsizlik, nöqsansızlıq, mükəmməllik
is. [ər.] 1. coğr. Yer kürəsinin üzərində fırlandığı xəyali mehvərin iki nöqtəsindən hər biri, habelə onun bu nöqtəyə düşən yeri
is. [ər.] 1. Bir işi görə bilmək qabiliyyəti, iqtidarı, bacarığı. Bu işi görməyə qüvvəsi çatmaz. // Qüvvət, taqət, cismani enerji
bax qüvvətlənmək
bax qüvvətli
1. bax qüvvə. O köpüyü ki, sən içdin, ondan sənin qollarına qüvvət, özünə də şairlik verildi. “Koroğlu”
sif. xüs. Qüvvətləndirən, gücləndirən, gücləndirici. Səsi qüvvətləndirici cihaz
“Qüvvətləndirilmək” dən f.is