bax qırxım
is. Qoyun qırxan adam
“Qırx”dan sıra sayı. Qırxıncı nömrə. Qırxıncı illər. Qırxıncı gün. Qırxıncı il
is. Bir şeyin kənarlarından, ya uclarından kəsilib atılan qırıntılar
sif. Qırx rəqəmi ilə əlaqədar olan ölçü; məs.: qırxlıq qazan, kisə və s. (qırx girvənkə, ya qırx kilo tutan qazan, kisə və s
is. Qoyunları qırxmaq üçün xüsusi qayçı
“Qırxmaq”dan f.is
f. 1. Üzündəki, başındakı və ya bədəninin başqa yerlərindəki tükləri ülgüc və ya qayçı ilə dibindən kəsmək
is. məh. bot. Çoxyarpaqlı, xırda gül açan ot bitki
sif. 1. Qıran, məhv edən, qırıb tələf edən, öldürücü. Həşərat qırıcı vasitələr. 2. Düşmən gəmi və təyyarələrini məhv etmək, düşmən diversantları və s
sif. 1. Qırılmış, kəsilmiş. Qırıq ip. Qırıq məftil. 2. Rabitəsiz, əlaqəsiz. Qırıq cümlə. 3. Sınıq, sınmış
sif. və zərf Tikə-tikə, parçaparça. Qırıq-qırıq xətt. Qırıq-qırıq olmaq. // Rabitəsiz. [Ustalar] … arabir danışır, qırıqqırıq fikirlər və mülahizələr
sif. Qırıq parçalardan ibarət olan
dan. bax qırıq-sökük 2-ci mənada
dan. 1. sif. Rabitəsiz, dağınıq. 2. sif. Dağılmış, sökülmüş, sınıq. 3. is. Qırıntı, söküntü, tullantı
bax qırıq-sökük 1 və 2-ci mənalarda
dan. bax sınıqçı
dan. bax sınıqçılıq
is. 1. Qırıq şeyin halı; sınıqlıq. 2. Əzginlik, ağrı, sızıltı. Bütün vücudumda bir qırıqlıq, bir sızı hiss edirəm
“Qırıldamaq”dan f.is
f. Qır-qır etmək, qırıltı səsi çıxarmaq. Qarğa qırıldayır. – Mırtmırt oxuyub mırıldayırsan; Qarğa kimi hey qırıldayırsan
“Qırıldaşmaq”dan f.is
qarş. 1. Səs-səsə verib qır-qır etmək, qırıldamaq. Qarğalar qırıldaşır. – Hərə bir tərəfdən qırıldaşırdı
“Qırıldatmaq”dan f.is
f. dan. Uzun danışmaq, mənasız danışmaq, çox danışmaq. [Ələmdar:] Ədə, boş-boş qırıldatma! S.Rəhimov
“Qırılmaq”dan f.is
f. 1. Kəsilmək, kəsilib ayrılmaq, qopmaq, qopub düşmək. İp qırıldı. Düymə qırılıb düşdü. – …Taxılın sünbülləri ayaq üstə durduğu yerdə bilmirsən nədən
sif. Möhkəm, sarsılmaz, pozulmaz; əbədi. Qırılmaz əlaqə. Qırılmaz dostluq. – [Toğrul] qırılmaz bir iradə qüvvəsi ilə və qəvi barmaqlarını sıxıb, eşidi
is. Qırılmaz şeyin halı; möhkəmlik, sarsılmazlıq
f.sif. 1. Kəsilmiş, üzülüb ayrılmış, qopmuş, qopub düşmüş. Adamlar daş pilləkənlərdən təmiz küçəyə enəndə qırılmış boyunbağı kimi səpələnib dağılırdıl
is. 1. Qarğanın, sağsağanın çıxardığı səs. 2. İki sərt şeyin bir-birinə sürtülməsindən çıxan səs. // Arası kəsilməyən qarışıq, anlaşılmaz səs
is. dan. Görkəm, təhər-töhür, görünüş, hal, əhval, tövr. Baxdım ki, munun qırımı özgə; Mənimlə alım-verimi özgə
sif. dan. Qırıq, qırıntı, töküntü, tullantı
top. Qırılan, sındırılan, doğranan, kəsilən bir şeydən ayrılan xırda parçalar, hissələr, qırıqlar, tikələr; tullantı; xırımxırda
is. 1. Bir şeyin büküldüyü, qatlandığı yerdə qalan iz; bükük yeri, bürüşük. Paltarın qırışlarını ütü ilə düzəltmək
sif. və zərf Qırışları çox olan, qırışıq halda olan, hər tərəfi qırışmış. Köynəyi qırış-qırış etmək. Alnı qırış-qırış olmuşdur
“Qırışdırmaq”dan f.is
f. Qırışıq hala salmaq, büzüşdürmək, əzik-büzük hala salmaq. Paltarı qırışdırmaq. – Onun [Muradın] saçlarını ağardan, üzünün dərisini qırışdıran yarım
1. bax qırış. Köynəyin qırışığını aç. Süfrənin qırışığı. – Yeməyə-içməyə etina qalmır; Heç alnının qırışığı açılmır
sif. Qırışıqları olan, qırış-qırış. Qoca adamların dərisi quru, cod, qırışıqlı olur
is. Qırışıq şeyin halı
“Qırışmaq”dan f.is
f. 1. Qırışlar əmələ gəlmək, qırış-qırış olmaq, büzüşmək, büzük-büzük olmaq, yığışmaq, qırış halına düşmək
is. dan. Zarafat tərzi ilə söylənən yüngül söyüş ifadəsi. [Qənbər:] …Bax, bu qırışmal Zaman da oturmuşdu yanımızda
f.sif. Qırışıq hala gəlmiş, qırışqırış olmuş. Hər kəs Bədircahanın qırışmış üzünə baxsaydı, yəqin ki, sual edərdi özözündən, görəsən, bu zənən nə fiki
sif. Sifətinin dərisində çoxlu qırışıq olan. [Oğlan] qəribə bir iştibahla uzunburun, sallaqbığ, qırışsifət, uzunqılça adama nəzər saldı
is. zool. Toyuq fəsiləsindən rəngarəng tüklü, ləzzətli əti olan iri ov quşu. Qırqovul ovu. – Kənd ovçuları yanlarında ov itləri qırqovul, turac ovuna
is. Qırqovul bol olan yer
“Qırlamaq”dan f.is