1. Yığılmaq, yığışmaq, bürüşüb kiçilmək, quruyub yığılmaq, solmaq, pəjmürdə olmaq.
[Məşədi Kazım ağanın] kirpikləri bir-birinə qarışıb, bütün vücudu ölüşgəmiş və əndamı quru alma kimi büzüşmüş( dü).
2. Ütüsü və hamarlığı pozulub qırış-qırış olmaq (paltar, kağız və s.).
3. Turş bir şeyin təsiri ilə yığılaraq çəkilmək, qamaşmaq. Göyəmdən ağzım büzüşdü.
4. bax büzülmək 2-ci mənada.
Yabançı bir adam kimi büzüşüb oturan Qulu furqona bir soyuqluq gətirdi.
Tapdıq … büzüşüb qapıya söykəndi.