BİTMƏYƏN

f.sif. Bitmək, qurtarmaq bilməyən; intəhasız.
Gah sınıq könlümü etdi şadman; Gah saldı bitməyən savaşa məni. (Qoşma).

BİTMƏK₂
BİTMƏZ
OBASTAN VİKİ
Bitməyən ömür (kitab)
Bitməyən ömür (film, 2013)

Digər lüğətlərdə