CONJUNCTION

n 1. birləşdirmə; birləşmə; əlaqə; rabitə; in ~ with birlikdə, bir yerdə, birgə; 2. təsadüf etmə, bir vaxta düşmə, bir vaxtda olma (hadisə haq.); 3. qram. bağlayıcı; coordinating ~s tabesizlik bağlayıcıları; subordinating ~s tabelilik bağlayıcıları; 4. astr. eyni istiqamətdə hərəkət edən iki göy cisminin zahiri yaxınlaşması

CONJUNCT
CONJUNCTIVE