1. “Dəlmək”dən f.is. Dəlmə aləti.
2. is. Divarda açılmış kiçik taxça.
İçəridə kahanın divarlarında böyüklü-kiçikli beş dəlmə gözə çarpırdı.
3. is. Bərə, çəpər, hasar və s.-də deşik.
4. sif. Dəlinmiş, deşilmiş; dəlinməklə qayrılmış.
I сущ. от глаг. dəlmək, долбление II прил. 1. долбёжный. Dəlmə valı долбёжный вал, dəlmə dəzgahı долбёжный станок 2
Tam oxu »1. f.is. кил. dəlmək; 2. сущ. цла авунвай гъвечӀи дакӀ, тӀакӀ, мац, къунт, кьечӀ ва мс.; 3. сущ. жугъунда, чапарда, паруда, цла ва мс
Tam oxu »I (Ağdam, Ağcabədi, Xocavənd, İmişli, Kürdəmir) quzu saxlanılan yer. – Quzuları dəlmiyə saldım (Ağcabədi); – Körpə quzuya yer altdan dəlmə düzəlderix’
Tam oxu »