EVLİK


1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik.
Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur. A.Şaiq.

2. köhn. evf. Qadın, arvad mənasında.
[İbad:] [Almaz] dayanıb belə, bizim qardaşın evliyi də belə, bir az da özümü irəli verdim, gördüm yox, iş bir təhərdir. C.Cabbarlı.

3. Saylarla evlərin miqdarını bildirir. 100 evlik kənd.
– Beş yüz evlik, şəhər tipli gur bir qəsəbədə çalğıçı dəstəsinin olmaması qəribə görünsə də, ancaq bu belə idi. Ə.Əbülhəsən.

EVLİ-EŞİKLİ
EVLİLİK

Digər lüğətlərdə

-ши вне игры́ кузовно́й опустошённость ориентали́ст переспе́лость подтека́ние поме́шанный сомы́ сытёхонький Февра́ль быва́ть диверса́нтка мо́дуль озли́ться сумасбро́дство физиотерапевти́ческий хризоли́т экипа́ж стамбулка feathered next door somn- ленчик стрелочник