Onlar ikisi də ibtiladan yaxalarını qurtara bilmirlərdi.
Mirzağa buna ibtila dərəcəsində adət etmişdi.
İBTİLA
is. [ ər. ] Bir şeyə xəstəlik dərəcəsində mübtəla olma; mübtəlalıq, düşkünlük. Demək, Ələkbər yoldaş yenə də Hacı xanla qumar oynamış imiş.