1. Şübhə, şəkk; şübhə etmə, şəkk etmə.
Sən o deyilmidin, dedin: dumdur ümidgahımız? Mən demədimmi, var buna dumduru iştibahımız?
□ İştibah doğurmaq – şübhə doğurmaq.
İştibah etmək – şübhələnmək, şübhəyə düşmək.
İştibaha salmaq – şübhəyə salmaq, şübhə oyandırmaq; şəkləndirmək, şübhələndirmək.
O ki qaldı Dilşadın məsələsinə, zənnimcə, Fəxrəddini iştibaha salmamaq üçün Dilşadı həbsdən azad etməliyik.
2. İştibahla şəklində zərf – şübhə ilə.
[Oğlan] qəribə bir iştibahla uzunburun, sallaqbığ, qırışsifət, uzunqılça adama nəzər saldı…