I
(Culfa, Ordubad, Şərur)
açılmamış pambıq qozası. – Sahədə çoxlu kala qalsa, yığıb verəco:ux mala (Ordubad); – Bir kolda yüz kala olur (Şərur)
II
(Dərbənd, Xaçmaz, Quba)
böyük şüşə qab. – Kalaya biz hər şey tükəduğ (Quba); – Bir kala döğül, yağımız qalmiyib (Dərbənd)
III
(Təbriz)
yetişməmiş qovun. – Kala o qahına deyirix’ ki, o hələ yetişməyip