QIRPIQ

sif. Kənarları, ucları, başları və s. qırpılmış, kəsilmiş, vurulmuş, qopardılmış. Başı qırpıq ot.

Etimologiya

  • QIRPIQ Qırpmaq “kəsmək” deməkdir, qırpıq isə “kəsik” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
QIROVLANMAQ
QIRPILMA

Digər lüğətlərdə