QIRMABIĞLI

sif. Bığının üstü qayçılanmış, qayçı ilə vurulmuş.
İri gövdəli, göy paltarlı, qırmabığlı Qocaoğlu kövşəndənbiçindən idarəyə qayıtdı. S.Rəhimov.
Məmmədəlişah qaraqaş, qaragöz, qara qırmabığlı və qarayanız bir adam idi. P.Makulu.

QIRMABIĞ
QIRMAC

Digər lüğətlərdə

-атор- заткну́ть поднево́льный постоя́лец протря́хивать с полуоборо́та фабрика́ция атипи́чный двухсу́точный длинню́щий полови́нчатость прове́триться сочу́вствующая гондек Псел by-election exorbitancy giunta pulvinated range-card uncrystallized вибрирующий культуризм отдушина уткнуть