1. Qızmaq, istiləşmək, hərarətlənmək; canı qızmaq, bədənində xoş bir istilik hiss etmək, soyuqluğu rəf olmaq. Soyuqdan donmuş bədənim qızışdı. Havalar qızışmışdı.
– Cəbiş danışmaqla öz-özünə sığınır, bədənini qızdırır, onun paltarı da qızışır, içəridən buğlanırdı.
Sadıq dalbadal bir neçə stəkan tünd çay içib qızışdı, rahatlandı.
2. Daha da şiddətlənmək, güclənmək. Yanğın qızışaraq ətrafa yayıldı.
– Mübahisə getdikcə daha da qızışır.
Dostlar arasında başlanmış mübahisə hər an qızışırdı.
3. məc. Özündən çıxmaq, hirslənmək, qızmaq, acığı tutmaq.
Səlimi danışdıqca qızışır və geri dönmək mümkün olmadığını görüb … heç şeydən qorxmadan düşündüyünü deyirdi.
Xan büsbütün qızışıb qəzəblə bağırdı.
4. Qıcqırmaq, çox qalıb turşumaq, xarab olmaq (sirkə və s.).