ə. 1) yaxşı, yararlı; 2) səlahiyyətli, ixtiyarı olan; 3) dinin tələblərinə uyğun hərəkət edən.
ə. 1) yaxşı, yararlı; 2) səlahiyyətli, ixtiyarı olan; 3) dinin tələblərinə uyğun hərəkət edən.
sif. [ər.] köhn. 1. Yararlı. Dedim: saxla məni, qul olum sənə; Qardaş yox, saleh oğul olum sənə. A.Səhhət
Tam oxu »устар. I прил. 1. подходящий; достойный 2. праведный; благочестивый II сущ. праведник
Tam oxu »[ər.] прил. куьгьн. 1. ярарлу, виже къведай, хъсан; 2. ихтияр авай; 3. диндин буйругъриз (тӀалабриз) килигай гьерекат ийидай
Tam oxu »Ərəbcədir, “xeyriyyəçi”, “düz iş görən” deməkdir, güman ki, sülh sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »Allahın Səmud qəbiləsinə göndərdiyi peyğəmbər olmuşdur. O, Nuh peyğəmbərin oğlu Samın soyundan idi. Qurana görə Allah günahlara batmış Ad qəbiləsini m
Tam oxu »Allahın rizasını qazanmaq üçün dünya həyatının keçici dəyərlərinə əhəmiyyət verməyən, şəriət qaydalarına uyğun olaraq yaşayan, əməlləri ilə hamıya nüm
Tam oxu »