По-русски
Dil
Növ
Lüğətlər
Lüğətlər → Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

SOYĞUNÇU

is. Soyğunçuluqla, qarətlə məşğul olan adam; çapovulçu, qarətgər, adamsoyan; quldur.
Bakı yanğınların, barıt tüstülərinin, quldurların və soyğunçuların ixtiyarına verilmişdi. M.S.Ordubadi.
Dağlar arasından keçdikcə, hər addımda oğru soyğunçu gözlənilirdi. Mir Cəlal.

#soyğunçu #soyğunçuluq #yolkəsən #soyğuntu #oğru #şüalanma #грабитель #qətiyyət #müttəfiq #tərsinə #büdrəmək #məşhur #naib #кивать #orman #çapovul #odunçu #təqsirləndirmə #söykənmək #soyğun

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SOYĞUNÇU SOYĞUNÇU Günəş yolçusuyam, soyğunçu gəlsə; Mən onun bağrını al-qan eylərəm (M.Rahim); BANDİT Cümə günü bütün banditlər öz dəstələri ilə ayı çınqılına
  • SOYĞUNÇU çapqınçı — talançı — qarətçi — çapovulçu
a b c ç d e ə f g h x i j k q l m n o ö p r s ş t u ü v y z
s sa se sə sf sx sı si sk sl sm sn so sö sp sr ss st su sü sv
SOYĞUN
SOYĞUNÇULUQ

Digər lüğətlərdə