SÜPÜRLƏŞMƏK

f. Bir-biri ilə qarpışmaq, tutuşmaq, qapışmaq. Pəhləvanlar süpürləşdilər.
– Uşaqlar torpaqdan sümüyü götürəndə bir-birinə aman vermir, süpürləşib yerə yıxılırdılar. Çəmənzəminli.
…Qapıçı Qədim dayını geri itələdi.
Onlar süpürləşdilər. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SÜPÜRLƏŞMƏK süpürləşmək bax güləşmək
SÜPÜRLƏŞMƏ
SÜPÜRMƏ

Digər lüğətlərdə