1. Çətinlik, qısıntı, yoxsulluq, ehtiyac, korluq, güzəran ağırlığı.
[Əmrah] başdan-ayağa sıxıntı, fəryadla yoğrulmuş bir həyatdan küsməkdə haqlı idi.
Durnanın uşaqlığı sıxıntı içərisində keçmişdi.
□ Sıxıntı çəkmək – 1) maddi cəhətdən çətinlik çəkmək, korluq çəkmək, ehtiyac içində olmaq.
Min sıxıntı çəkirsən, güzəranın ağırdır; Dərdini eşitməyir tanrın, niyə, sağırdır? ;
2) əzab çəkmək, əziyyət çəkmək.
[Aydəmir İnciyə:] İstəmirəm sən mənimçin bir sıxıntı çəkəsən, sənin adın çəkilsin.
2. Darısqallıq nəticəsində duyulan narahatlıq. Ailə bir otaqda sıxıntı içərisindədir.
– [Kənd məktəbinin müəllimi:] Sizin evdə [müəllim] sıxıntı çəkər.
