SƏCİYYƏ

is. [ ər. ]
1. Hər hansı bir şeyin və ya hadisənin başqalarından fərqləndirən xüsusiyyəti; xarakter. Hadisənin səciyyəsi. Ərazinin səciyyəsi.
2. Xasiyyət, təbiət.
Başqa-başqa səciyyəyə malik bu adamların adları da səciyyələrinə müvafiq idi. Çəmənzəminli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SƏCİYYƏ təbiət — xasiyyət — xarakter
SƏCDƏ
SƏCİYYƏLƏNDİRMƏ
OBASTAN VİKİ
Orta Araz təbii vilayətinin (Naxçıvan) fiziki-coğrafi səciyyəsi
Relyefin ümumi səciyyəsi

Digər lüğətlərdə