1. is. Bir şeyin üstündə durma, israr etmə; israrla tələb etmə; israr.
Rəisin təkidinə baxmayaraq, Səlim sarı şineli götürmədi.
□ Təkid etmək (eləmək) – bir şeyin üstündə durmaq, israrla tələb etmək, israr etmək.
Atası çox təkid edəndə Əmiraslan dedi: – Dədə, mən məktəbə getməyəcəyəm.
Orada molla adamın ayağını falaqqaya salıb döyür.
Məşədibəy bir də təkid elədi, uşaq razı oldu.
2. Təkidlə şəklində – bax təkidən.