1. Təngə gəlmək, cana gəlmək, bezmək.
Katib təngləşib çıxardı, baş qoşmazdı.
2. Təng olmaq, sıxılmaq, nəfəsi çətinləşmək, ürəyi sıxılmaq, təngimək.
Bir axşam ürəyim yenə təngləşdi.
Süsən yenə dinmədi. Onun nəfəsi təngləşdi.
TƏNGLƏŞMƏK
f.
1. Təngə gəlmək, cana gəlmək, bezmək.
2. Təng olmaq, sıxılmaq, nəfəsi çətinləşmək, ürəyi sıxılmaq, təngimək.
1. Təngə gəlmək, cana gəlmək, bezmək.
2. Təng olmaq, sıxılmaq, nəfəsi çətinləşmək, ürəyi sıxılmaq, təngimək.