TƏLƏBKAR

sif.is. [ ər. tələb və fars. …kar]
1. Çox böyük və ciddi şeylər tələb edən, hər şeyə çox ciddi yanaşan; ciddi, zabitəli. Tələbkar müəllim. Tələbkar sex rəisi.
[Salman] zəif və qorxaqlara özünü təpərli, tələbkar, amansız göstərirdi. M.İbrahimov.

2. bax müddəi 1-ci mənada. Qazı qabaqca tələbkarı danışdırır. “M.N.lətif.”

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TƏLƏBKAR 1. TƏLƏBKAR (çox ciddi və tələbkar olan) [Cövdət:] Əkinçizadə lakin çox tələbkardır; istəyir ki, dissertasiyam sanballı çıxsın (H
  • TƏLƏBKAR ciddi — zabitəli — sərt

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • TƏLƏBKAR TƏLƏBKAR – SƏHLƏNKAR Professorlar hər bir tələbəyə çox tələbkar yanaşırlar (M.Hüseyn); Səhlənkar adamdır, onu nəzarətsiz qoymaq olmaz (“Ulduz”)
TƏLƏBƏLİK
TƏLƏBKARLIQ

Digər lüğətlərdə

безотчётно дисциплини́роваться испаря́емость мега... увола́кивать африка́анс буёк приёмоотве́тчик спу́тывание утилита́рность золототысячник полтина сулема aristate cinematograph deme fetidity interlanguage jerrid supposed кляссер мыльный радиотелеграмма татарка яшма