UÇUNMA


1.Uçunmaq”dan f.is.
2. is. Titrəmə, əsmə; titrəyiş.
[Dərviş:] Canımda bir uçunma peyda oldu… A.Divanbəyoğlu.
Göyərçini titrətmə və uçunma götürdü. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • UÇUNMA titrəmə — əsmə — lərzə — həyəcan

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • UÇUNMA UÇUNMA – QIZIŞMA Nəhayət, uçunma tez dəf oldu (Ə.Haqverdiyev); Birdən bədənində qızışma hiss etdi, tərlədi (“Ulduz”)
UÇUNCAQ
UÇUNMAQ

Digər lüğətlərdə