1. sif. Uçulmuş halda olan, yıxıq. Uçuq dam. Uçuq pəncərə. – Hamamın alçaq və uçuq divarları böyük günbəzlərə söykənərək yüz illərdən bəri bu hal ilə
Tam oxu »1 I прил. 1. развалившийся (превратившийся в развалины) 2. разрушенный, разрушившийся. Uçuq ev разрушенный дом II сущ
Tam oxu »I. i. ruins pl.; wreck II. s. tumble-down; ~ ev a tumble-down house III. i. (qabar, suluq; qaşıma, yanma nəticəsində) blister; (xəstəlik nəticəsində)
Tam oxu »сущ. пӀузарал акъатдай пих (ифиндикай, гьайифар хьуникай ва мс.); dodağına uçuq çıxmaq пӀузарар акъатун, пӀузарал пих хьун
Tam oxu »1. прил. уьцӀей, чкӀай, уьцӀена аватай (мес. къав); 2. сущ. уьцӀей (чкӀай) дараматрин ва мс. амукьаяр, чкӀай (уьцӀей) чка; цӀвеяр, харапӀаяр
Tam oxu »I UÇUQ .balaca kəndin uçuq evlərində səngər tutub pusquda durmuşdular (M.Hüseyn); DAĞINIQ Dağınıq və uçuq evləri görərkən
Tam oxu »1) is. ruine f ; 2) sif. tombé, -e en ruine ; ruiné, -e ; ~ ev maison f tombée en ruine
Tam oxu »UÇUQ I sif. Xarab olmuş, dağılmış. Bu uçuq binanın həyət-bacası Lenaya çoxdan, lap balaca vaxtlarından tanış idi (S
Tam oxu »UÇUQ – ABAD Xülasə hər iki oğru yaxınlıqdakı uçuq hasardan aşdılar (M.Talıbov); Buranı abad edə bilməzdilərmi? (S
Tam oxu »