UĞRATMAQ

f. Düçar etmək, giriftar etmək, məruz etmək, uğramasına səbəb olmaq. Bəlaya uğratmaq. Məğlubiyyətə uğratmaq. Müvəffəqiyyətsizliyə uğratmaq. – [Kərəm:] Pəncərəyə çəkib pərdə; Sən uğratdın məni dərdə. “Əsli və Kərəm”.
UĞRATMA
UĞRUNDA

Digər lüğətlərdə