1. Qulağa gələn sürəkli, gurultulu, boğuq səs.
Damda, bacada həzin gurultu; Səhraları inlədir uğultu.
Susmuş izdiham içərisindən yenidən bir uğultu qopdu.
2. Arıların çıxardığı səs; vızıltı.
сущ. 1. гул (не вполне ясный, сливающийся шум). Küləyin uğultusu гул ветра, dənizin uğultusu гул моря, motorun uğultusu гул мотора, salonda uğultu qop
Tam oxu »i. drone; (səs) hooting; (avtomobil) honk; (maşın) din; (külək) roaring; motorun ~su drone of the engine
Tam oxu »сущ. 1. гъургъур; гур-гур; кьуркьур; кув-в, ву-у-у ийидай хьтин ара тагур бамиш ван; 2. був-в-в ийидай ван (чӀижери)
Tam oxu »Təqlidi sözdür, çıxarılan səslə bağlıdır. uğ kökdür, -ultu şəkilçi. Sızıltı, zırıltı sözlərinin qəlibi üzrə əmələ gəlib
Tam oxu »