– [Fərman] həm yaraşıqlı, həm bacarıqlı, həm də xoşxasiyyət adamdı.
O, mehriban, gülərüzlü; Xoşxasiyyət bir nənədir.
Ələddinin həyat yoldaşı Qızxanım da əri kimi xoşxasiyyət, üzügülər bir qadın idi.
sif. bon, -ne ; ~ insanlar braves gens m pl ; ~ adam bon diable m ; bon enfant m
Tam oxu »XOŞXASİYYƏT (xasiyyəti gözəl olan) O, füsunkar, şirindil, xoşxasiyyət bir qız idi (Y.Şirvan); XOŞƏHVAL Qəlbi məhəbbətli, xoşəhval kişi; Ağzı dualı, qo
Tam oxu »прил. добрый, добронравный (отличающийся порядочностью, скромным поведением, мягким характером)
Tam oxu »